„Cierpienie unieruchamia jak szpilki owady w gablocie. Można się wtedy przyjrzeć człowiekowi, jego naturze.”

„Człowiekowi zdaje się zawsze, że jego osobiste cierpienie jest największe na świecie. A jego cierpienie jest tylko kropelką w oceanie…”

„Nie można człowiekowi, który cierpi, walczy ze swoją duszą i swoim ciałem, mówić, że ma siedzieć cicho.”

„Pragnienie wykorzystania sił natury dla swoich potrzeb towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Trzeba przyznać, że często się to udawało i udaje.”

„Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem jest wyjście na zewnątrz, gdzieś, gdzie jest się zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem. Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że wszystko jest tak, jak być powinno i że Bóg chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej, ale pięknej natury. Jak długo to istnieje, a będzie na pewno zawsze istnieć, wiem, że we wszystkich okolicznościach, istnieje zawsze pociecha na każde zmartwienie. I wierzę mocno, że natura potrafi ukoić każde cierpienie.”

„Nieprawdą jest, że ludzie zdrowi, silni, z natury nie ułomni, umierają z cierpień moralnych.”

„Pchła: owad, co zszedł na psy.”

„Natura odpowiada tylko wtedy, gdy się jej stawia właściwe pytania.”

„Natura bezinteresownie dała człowiekowi największy i bezcenny skarb – zdrowie. Jedyne, czego zażądała w zamian, to życia według jej praw.”

„… uważaliśmy to za potworne! - przeświadczenia, że katastrofy są przypisane człowiekowi przez naturę, że trzeba je znosić, a nie zwalczać. Nie mogę zaakceptować uległości. Bezsilności. Wyrzeczenia.”