„Człowiek szlachetny nie zna trosk ni lęku. O cóż się bowiem może troszczyć i czego ma się lękać, skoro w sobie żadnych ułomności nie znalazł?”

„Czym jest miłość?
– Całkowitą nieobecnością lęku – odpowiedział Mistrz.
– A czego się lękamy?
– Miłości – odparł znów Mistrz.”

„Najczęściej, o co się człowiek najmocniej stara, czego najgoręcej pragnie, na złe mu wychodzi, czego się lękał, zbawić może.”

„Jedyną rzeczą, której należy się lękać, jest sam lęk.”

„Człowiek sam tworzy większość swoich lęków. Żeby się nie nudzić, zamartwia się na każdym kroku. Ale po śmierci ustają powody, aby się lękać.”

„Człowiek zawsze ma przesadne wyobrażenie o tym, czego nie zna.”

„Szlachetny nawet w biedzie jest stanowczy. Prostak w biedzie nie zna hamulców.”

„Więc cóż macie
cóż wy macie kochający
Miłość to lęk

Lęk
Więc kocham ogromnie
świat
który świeci jak kropla”

„Czasami nie wiadomo, czego się szuka, dopóki człowiek tego nie znajdzie.”

„Człowiek szlachetny kieruje się sprawiedliwością. Człowiek mały – korzyścią.”