„Miłość albo kona powoli i staje się cieniem, albo też umiera młodo i pozostaje snem.”

„Człowiek jest snem o cieniu. Lecz gdykolwiek blask nań padnie od Boga, przychodzi doń chwała i życie staje się słodkie.”

„Świat staje się snem, sen staje się rzeczywistością.”

„Miłość jest życiem, jego największą wartością. To właśnie w niej rozkwitają wiersze, czyny i wszystko inne. Miłość jest sercem całości. Kiedy serce stanie, umiera wszystko inne, wszystko staje się zbędne, bezużyteczne…”

„Pozostaje się młodym tylko wówczas, jeżeli było się młodym kiedykolwiek.”

„To miłość każe żyć. Bez niej… człowiek umiera, ponieważ umiera z głodu.”

„Miłość od waśni o ileż jest prostsza:
Rdza by przeżarła krwawe mieczy ostrza,
Znikłyby zbroje i zamilkły surmy,
Gdyby serc tylko nęciły nas szturmy.
Lecz głupiec trwoni życie i wnet kona,
Dążąc gdzie wieczny sen, noc nieskończona.”

„Miłość, która nie odradza się stale, stale umiera.”

„Miłość nigdy nie umiera z niedożywienia, ale często z przesytu.”

„Czym jest życie? Szaleństwem?
Czym życie? Iluzji tłem,
Snem cieniów, nicości dnem.
Cóż szczęście dać może nietrwałe,
Skoro snem życie jest całe
I nawet sny tylko snem!”