„W czasie pierwszej wojny światowej ojciec był ranny siedmiokrotnie, w tym dwa razy ciężko. Miał przestrzeloną nasadę nosa i wielką szramę na policzku, którą tłumaczono sobie czasem niesłusznie jako symboliczne naznaczenie przez korporację jurystów, co bywało praktykowane w Niemczech. Po przestrzeleniu uda na froncie włoskim i zagrożeniu gangreną chciano mu amputować nogę, ale się na to nie zgodził i wykurował się ziołami przynoszonymi przez matkę towarzysza niedoli. Takie rozwiązanie leżało w jego charakterze. Co do kuli szrapnelowej, która przebiła mu chrząstkę nosową i utkwiła w gardle, istnieją różne wersje tej historii, ale najprawdziwsza wydaje się podana przez pana Bajtka [pracownik kancelarii Władysława Michejdy]: Dr Hinterstoisser w Cieszynie nazwał pani ojca „Kugelschlucker” [połykacz kul]. Jak przyjechał z frontu do Cieszyna do szpitala, to tam go badali, prześwietlali, szukali, a on: „Czego szukacie?” – „Ja, wir suchen die kugel”. A ojciec na to: „Ich habe sie in der hintertasche”. Ostatkiem przytomności udało mu się ją bowiem wypluć i schować do kieszeni, a dzisiaj, po osiemdziesięciu latach, przechowywana jest w domu wśród najcenniejszych przedmiotów.”

Tematy

udać , wojna , dom , historia , matka , ojciec , charakter , czas , dwa , rozwiązanie , przechowywanie , wersja , pracownik , badanie , dom , przedmiot , noga , dzisiaj , szukaj , ciężki , front , ranna , podłe , zioło , istnieć , ostatek , zagrożenie , tłumaczenie , kancelaria , korporacja , pani , przytomność