„Nie jestem niewolnikiem własnego telefonu.”

„Politykowi nie wolno być niewolnikiem własnych słów.”

„Wciąż chce mi się oddychać, bo wiem, że nie jestem w ogóle niewolnikiem zasad.”

„Na tym właśnie polega współczesne niewolnictwo – jesteśmy niewolnikami przedmiotów i własnego wyobrażenia o luksusie.”

„Nikt nie ma władzy od Boga do mianowania jednych bezbożnikami, innych – świętymi. Kto to czyni, jest tylko niewolnikiem własnej pychy i własnych uzurpatorskich skłonności.”

„Cóż ci polecił przekazać, niewolniku?
-Nie jestem niewolnikiem – odpowiedział coraz bardziej rozwścieczony Mateusz Lewita. - Jestem jego uczniem.
-Mówimy, jak zawsze, różnymi językami – powiedział Woland. - Ale rzeczy, o których mówimy, nie ulegają od tego zmianie, prawda?”

„Jestem niewolnikiem przywar, złych przyzwyczajeń i namiętności, ale dobrym i pobłażliwym jego panem. (Andrzej Coryell)”

„(…) dziś każdy może być fotografem, wszystko dzięki nowym technologiom. Telefon częściej służy do robienia zdjęć, niż komunikowania się. Zresztą podobnie jest z muzyką, każdy w zaciszu swojego domu, albo za pomocą telefonu może tworzyć swoją własną muzykę.”

„A kim ja jestem? – Człowiekiem, nic więcej!
Czyż inni ludzie mogą być miernikiem
mojej godności? – Zresztą, jestem jeńcem:
nie zna godności, kto jest niewolnikiem!
Nie jestem księciem, bardzo się mylicie
zwąc mnie tak nadal, lecz z tego wynika,
że nazbyt drogo cenicie me życie –
taniej też można kupić niewolnika!
Umrzeć to stracić całą swą istotę,
kto przegrał wojnę, ten wszystko utracił –
jestem już martwy!”

„W kraju, gdzie telefony funkcjonują, można żyć. Jeszcze lepiej żyje się w kraju bez telefonów. Trudno wytrzymać tylko tam, gdzie są telefony, ale nie funkcjonują.”