„Niech najpiękniejsze stworzenia się mnożą,
By śmierć nie mogła ściąć róży urody.”

„Pomyślał: „Musiała być naprawdę piękna za młodu…” Nie dumna piękność róży, lecz skromna, pełna czaru uroda fiołka, o ukrytej słodyczy…””

„Uważasz, że piękne jest dzieło stworzenia, choć zaczaiła się w nim śmierć?”

„Gdy zrywasz róże, możesz się pokłuć. Gdy bierzesz piękną żonę, możesz stać się rogaczem.”

„Bóg stworzył różę z tego, co zostało z kobiety w czasie stworzenia. Ale kolce róży czujemy, gdy ją zrywamy, a kolce kobiety – kiedy mamy ją już jakiś czas.”

„Masz szczęście – jesteś człowiekiem. Róża jest piękna, ale nie wie dlaczego i dla kogo jest piękna.”

„Kobieta zakochana jest piękna – oto sekret mojej urody.”

„Jaki zapach ma w ciemności
róża, niczym młodociana śmierć.”

„Róża z powodzeniem grała rolę pięknego kwiatu, dopóki się nie sypnęła.”

„Królową kwiatów jest róża, królową stworzeń kobieta. Jedna i druga w tym są do siebie podobne, że w pewnych chwilach upadają.”