„Temu, który wyzwolił świat rzymski, odbudował świątynie, ożywił kurie miejskie i państwo, wyniszczył barbarzyńców, panu naszemu Julianowi, zawsze Augustowi, najświetniejszemu zwycięzcy Alamanów, Franków, Sarmatów, najwyższemu kapłanowi, ojcu ojczyzny.”

„Mój mąż ojcem ojczyzny? Nie. Całkowicie wystarcza mu rola ojca naszych dzieci.”

„Pamiętajcie, panowie, co powiedział pewien rzymski cesarz: trup wroga zawsze pachnie słodko.”

„Marks nigdy nie był ani ojcem, ani ojcem chrzestnym teologii wyzwolenia.”

„Tylko prawdziwa walka przyniesie wyzwolenie Rosji i tylko śmierć może wyzwolić nas od naszego długu wobec ojczyzny.”

„Zwycięzcy, panujący i urzędnicy są zawsze znienawidzeni.”

„Kościół Rzymski taką teraz gorączkową chciwością zapałał i tak jawna pożądliwość go ogarnęła, że nie wystarczają mu dobra kościelne, nie waha się obdzierać cesarzy, królów i książąt świeckich z ich dziedzictwa, każąc im płacić podatki. Król Anglii jest dla siebie przykładem w tym względzie, bo Kościół tak długo trzymał pod klątwą jego ojca, króla Jana bez Ziemi, aż zmusił go oraz ludność jego kraju do płacenia podatków (…) Pomijam symonię, te najróżniejsze i od zarania dziejów niesłychane szantaże, których nieustannie dokonują kuria i papież wobec osób duchownych, jawną i ukrytą spekulację, czym (…) zatruwają cały świat. Ale na ustach mają ci nienasyceni krwiopijcy słowa słodsze niż miód i gładsze niż oliwa, mówiąc że kuria rzymska jest naszą matką i karmicielką, gdy tymczasem jest raczej źródłem i podporą wszelkiego zła.”

„Światu potrzeba kapłanów, bo światu potrzeba Chrystusa.”

„Państwo zawsze nazywa się ojczyzną wtedy, kiedy sposobi się do mordowania ludzi.”

„Barbarzyńcami nazywamy tych, których zwyczaje różnią się od naszych.”