„Czczę ideę społeczną, która na abnegacji z egoizmem buduje sposobność współżycia człowieka z człowiekiem.”

„Dzisiejsze (kapitalistyczne) warunki społeczne stwarzają atmosferę moralną taką, w której człowiek żyjąc, uczy się egoizmu, oszukiwania i krzywdzenia.”

„Był czas gdy czczono Słońce. Przez wiele stuleci budowano mu wieże, złociste ołtarze, składano hołd o świcie, aż w toku wydarzeń wygasł człowiek dla Słońca, które dalej świeci…”

„Człowiek skrył się za barykadą egoizmu i własnej przyjemności.”

„W socjalizmie państwo jest logicznie i faktycznie przed człowiekiem, zatem człowiek to wyłacznie surowiec, który jest przetwarzany przez państwo-maszynę pod kątem założonej przez państwo idei człowieka.”

„Nie budujemy więc u nas żadnego stanu (…), ale budujemy postęp, a do niego niech się garną ludzie wszystkich stanów, to jest wszystkich zatrudnień, i niech będzie jeden tylko stan prawych i oświeconych obywateli, których naród za swoich przewodników uważać będzie; zaś droga i sposobność przejścia w ich grono niech każdemu będzie dana.”

„Nie czcimy niczego i nikogo. Uważamy, że idea „czczenia” jest poniżająca. Jest to równoznaczne z obniżaniem własnej wartości w stosunku do czczonego obiektu, obojętne czy jest on zmyślony czy rzeczywisty. Przez tysiące lat ludzie idiotycznie czcili koty, krowy, słońce, kamienie, strachy i duchy wszelkiego rodzaju. […] Uważamy, że jest to głupia praktyka zakorzeniona w prymitywnych przesądach i niechlubna pozostałość po dzikiej przeszłości ludzkości.”

„Źródłem idei wolności człowieka jest Biblia.”

„Chciałbym, żebyś stanął na najradykalniejszym stanowisku – to jest na stanowisku absolutnej sprawiedliwości społecznej, która jest wcieleniem jedynej wartej czci siły łączącej ludzkość – miłości. Z dzisiejszych ustrojów społecznych nie może zostać nic. Są to podłe, smrodliwe, pełne ciemnych nor, w których się lęgnie zbrodnia – budy, te tak zwane gmachy społeczne. Z tym trzeba walczyć z całą bezwzględnością – a do wszystkich ludzi stać na stanowisku najwyższej miłości. Oto wytyczne słupy drogi, po której idąc, człowiek nie spodleje i nie zgłupieje. To stanowisko uchroni go od ugrzęźnięcia w egoizmie klasowym i w idiotyzmie partyjnym. Sceptycyzm i cynizm w sferze zagadnień społecznych są objawami niskiego stanu rozwoju uczuć, przy niekiedy dużym rozwoju zdolności kombinowania. Są to zresztą bezpłodne stany.”

„Człowiek czynu nie może być pozbawiony dużej dozy egoizmu, pychy, oziębłości i chytrości.”