„Od początku do końca książki [Kosidowskiego] przeprowadzona jest konsekwentnie założona we wstępie teza: Biblia przestała być fenomenem nadzwyczajnym i niepowtarzalnym, lecz okazała się jednym z wielu przejawów ludzkiej tęsknoty za prawdą. Książka Kosidowskiego jest typową książką z góry założoną tezą. Wysiłek autora Opowieści zmierza do tego, aby zanegować lub zdyskredytować wszystko, co nadprzyrodzone: cud, natchnienie, proroctwo, objawienie. Co więcej, Kosidowski idzie nawet dalej niż jego duchowni prekursorzy (tzn. racjonaliści i pozytywiści XIX wieku przyp. K. B.); tamci w większości abstrahowali od tego, co nadprzyrodzone, autor Opowieści stara się nauką tak ścisłą jak archeologia udowodnić swą tezę filozoficzną, mieszając przy tym dwie płaszczyzny”

— Józef Kudasiewicz

tzn. założenia ideologiczne i nauki ścisłe
o Opowieściach biblijnych Zenona Kosidowskiego.
Źródło: Biblia – Historia – Nauka, 1977, s. 130., cyt. za: Kazimierz Bukowski, Biblia a literatura polska, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1984, ISBN 8302021156, s. 18.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

książki , historia , literatura , wysiłek , nauka , wiek , opowieść , książka , początek , autor , większość , cud , wstęp , przeprowadzić , pion , objaw , stara , teza , prekursor , udowodnienie , fenomen

Józef Kudasiewicz 1

1926–2012

Podobne cytaty

„Znam księdza, który jeszcze za PRL-u przygotowywał młodą kobietę do chrztu. Kiedyś zapytał ją, jak to się stało, że uwierzyła w Jezusa. – Przeczytałam „Opowieści biblijne” Kosidowskiego i to jakoś tak na mnie podziałało – powiedziała. Gdybyż władza ludowa wiedziała, jak poskutkuje propagowana przez nią książka! Ona miała właśnie wykoślawić Słowo Boże. Miała zamieszać w głowach, narobić wątpliwości i skłonić do odejścia od wiary. Ponieważ zdobycie prawdziwej Biblii było wtedy prawie niemożliwe, Kosidowski miał pole do popisu. A jednak zawarte tam słowo Boże, choć fragmentaryczne i podane w sosie fałszywych interpretacji, okazało się skuteczne.”

Franciszek Kucharczak (1962) polski dziennikarz

o Zenonie Kosidowskim.

„Strach Jana Tomasza Grossa nie jest wydarzeniem naukowym, lecz literackim. (…) Książka Grossa jest pełna nieścisłości – autor traktuje historię jak wycinankę: bierze to, co mu pasuje, by dowieść swojej tezy o polskim antysemityzmie.”

Marek Jan Chodakiewicz (1962) amerykański historyk polskiego pochodzenia

wypowiedź Marka Jana Chodakiewicza na łamach Polskiego Radia o książce Strach Grossa.
O Janie Tomaszu Grossie
Źródło: Książka pełna nieścisłości http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Chodakiewicz-o-Strachu-ksiazka-pelna-niescislosci,wid,9551595,wiadomosc.html

„Jaka jest teza tej książki? Są dwie:
1. przedmiotem matematyki jest rzeczywistość,
2. matematyka jest uniwersalna: nie ma rzeczy, która by była jej obca.”

Hugo Steinhaus (1887–1972) polski matematyk

Źródło: przedmowa do Kalejdoskopu matematycznego z 1956 roku

„Za książką kryje się autor. Jego pisanie jest więc zawsze listem do czytelnika. Piszemy zazwyczaj listy do przyjaciół. Książka jest listem autora do przyjaciela.”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Źródło: Bolesław Bołsanowski, Wojciech Lucas, Pisarze i czytelnicy, Wydawn. Związkowe, 1961, s. 49.

„Jest coraz więcej książek, które udają, że są książkami.”

Peter Handke (1942) austriacki pisarz i tłumacz

Źródło: Myśli zebr. Stella Varcaby, „Przekrój”, wydania 2793–2809, wyd. Czytelnik, Warszawa 1999, s. 28.

„Książka: miejsce spotkań z autorem.”

Antoni Regulski

„Tylko złe książki mówią, jacy są ich autorzy. Dobre książki mówią, jacy są ich bohaterowie.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Wywiady i spotkania
Źródło: wywiad na Liście Sapek, Nie bądź, kurwa, taki Geralt http://sapkowski.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=453, sapkowski.pl

„Już dosyć prawdziwie pięknych napisano książek, teraz czas je w czyn zamienić i czynem iść tak daleko – tak daleko – aż się życie z książką zrówna, świat z myślą dzisiejszą.”

Narcyza Żmichowska (1819–1876) polska poetka

Źródło: Myślę, więc jestem…, op. cit., s. 356.

„Do nauczania i uczenia się te trzy środki pomocnicze są nieodzowne: po pierwsze – książki, po drugie – książki, po trzecie – książki, bez nich nic nie pomogą nasze wysiłki.”

Stanisław Konarski (1700–1773) polski pedagog, publicysta, pijar

Źródło: Ustawy wizytacji apostolskiej

„gdyby nam się jeszcze udało
książkę do nabożeństwa
zamienić
na nabożeństwo do książki”

Henryk Cyganik (1946–2005) polski poeta, dziennikarz, publicysta, satyryk i pisarz

Źródło: Polacy

Tematy

Józef Kudasiewicz 1

Podobne cytaty

Pokrewne tematy