„Już tak jest, że nie ma człowieka, który by nie poczuł się chory, gdy się go o tym długo i uparcie zapewnia, on zaś zaczyna się w siebie wsłuchiwać. Każdy ma bowiem wewnętrzną potrzebę roztkliwiania się nad samym sobą i pragnie, by się nim opiekowano, a lekarze wiedzieli o tym zawsze i bardzo się dzięki tej wiedzy wzbogacili.”

„Każdy człowiek ma tylko jednego człowieka, którego nigdy przekupywać nie musi. Nie jest to matka ani żona, lekarz ani sędzia, syn ani premier. Przekupywać nie trzeba wyłącznie samego siebie.”

„Ziemia zapewnia wystarczająco wiele by zaspokoić potrzeby każdego człowieka, ale nie jego żądze.”

„Jak długo trwa zagrożenie, ma się do czynienia tylko z przeciwnikami, których można pokonać, lecz po zwycięstwie zaczyna się mieć do czynienia z samym sobą, ze swoją gnuśnością, ze swoją pychą, z zawodnym poczuciem pewności, jakie daje zwycięstwo, a wtedy łatwo o klęskę.”

„Istnieje we mnie wewnętrzna potrzeba wypowiadania siebie, mojego przeżywania Boga.”

„Od miernej porcji głupoty poczujesz się chory i nieswój; od potężnej – przyjdziesz do siebie.”

„Człowiek jest coś wart, gdy zaczyna walkę z samym sobą.”

„Krytyka religii rozczarowuje człowieka po to, by myślał, działał, i kształtował swoją rzeczywistość jako rozczarowany człowiek, który odzyskał rozum, i się porusza wokół siebie samego, a więc wokół swojego prawdziwego słońca. Religia jest jedynie iluzorycznym słońcem, które się kręci wokół człowieka tak długo, jak on sam nie rusza się wokół samego siebie.”

„A jednak nie potrzeba chyba głębszych dociekań filozoficznych, lecz wystarczy zwrócić się do zdrowego rozsądku i doświadczenia codziennego życia, żeby się przekonać, że wiedza nie stanowi o całej wartości człowieka. Można dużo mieć i wiedzieć, być umysłowo bardzo rozwiniętym, a jednocześnie być mało pożytecznym dla siebie i społeczeństwa człowiekiem, ba nawet bardzo szkodliwym; można natomiast przy ograniczonych wiadomościach i rozwoju umysłowym pracować dla siebie i dla innych z wielkim pożytkiem.”

„Wszystko, co posiadam, noszę ze sobą (Prawdziwym bogactwem człowieka jest jego wartość wewnętrzna).”