„Nie mieliśmy szczęścia. Trafiliśmy do najstraszniejszego z obozów karnych. Tylko nieliczni przeżyli.”

„Drogą do szczęścia zmierza Sabina –
Wielu z nią trafi po koleinach.”

„Proszę życzyć mi szczęścia, madame. Jestem teraz królem Francji! Zginął bowiem król Paryża! Wyprzedziłem ciosy, które miały mnie trafić. Naśladowałem ciebie, moja nauczycielko!”

„Zawiść odczuwamy tylko w stosunku do kogoś, kogo uważamy za równego sobie i wywyższonego jedynie przez czysty traf, jaki naszym zdaniem – zakładając, że będziemy mieć więcej szczęścia, niż mieliśmy dotychczas – kiedyś może się przytrafić i nam samym.”

„Zawsze mówiłam i mówię, że nie można było przeżyć obozu, Pawiaka bez pomocy i bez przyjaźni, która pozwalała przetrwać najgorsze sprawy, najcięższe przeżycia i która dawała moc (…) Wyniosłam z moich przeżyć z okresu wojny świadomość, że człowiek jest bardzo mocny, że musi mieć oparcie w innych ludziach. (…) Słowa patriotyzm i Ojczyzna (…) myśmy tych słów nie nadużywały. Ojczyzna tak, częściej, ale słowo patriotyzm… ono było w naszym otoczeniu, ono było w nas, w sposobie życia innych, w stosunkach między ludźmi…”

„Byłam nieprzytomna, robiło mi się słabo. Zdawało mi się, że włosy podnoszą mi się na głowie, że jestem w płomieniach. Przeżyłam chwile takiego szczęścia, jakie się musi mieć w ekstazie. Miałam wrażenie, że jestem słaba, bo cały mój dziki zapał oddałam ludziom. Czułam, jak się ze mnie coś wydziela, jak ogień. To było cudowne.”

„Generalnie kultura nie miała szczęścia do przebojowych przedstawicieli w rządzie.”

„Ja nie chciałbym mówić o siatkarskiej sprawiedliwości, po prostu mieliśmy dużo szczęścia.”

„Jest tylko jedna droga do szczęścia – przestać się martwić rzeczami, na które nie masz wpływu.”

„Uwierz – rzekł bawół. – Jeśli masz przeżyć musisz uwierzyć.”