
Źródło: wywiad dla Pawła Dunina-Wąsowicza, 1996
Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, wyd. Iskry, Warszawa, 2002, ISBN 8320717051, s. 127
Źródło: wywiad dla Pawła Dunina-Wąsowicza, 1996
do swej żony Marii Adelajdy Sabaudzkiej, która przeczuwała swoją śmierć.
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 12.
Źródło: *** (Jestem wędrownym grobem...) z tomu Prometea, „Dekada Literacka” 1996, nr 11/12 (123/124)
„Świadomość, że odbiorca naszych listów ma piękną żonę, ułatwia korespondencję.”
„Najpiękniejsza chwila miłości – gdy do ukochanej wchodzi się na schody.”
Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Wszystko tobie, ukochana ziemio (Ukochany kraj…; 1953)
„wspomnienia o przyjaciołach, którzy odeszli,
i pamięć ukochanej żony
więcej są niźli mądrość.”
przekład: Leonard Neuger
Źródło: Li Kan żegna się pod drzewem
wypowiedziane przed śmiercią.
Źródło: Tadeusz Łepkowski, Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez, op. cit., s. 145.
I will not cease from mental fight,
Nor shall my sword sleep in my hand,
Till we have built Jerusalem
In England’s green and pleasant land. (ang.)
Przekład Macieja Frońskiego:
W bitewnym niech nie padnę szale
I niech w mym ręku miecz nie zaśnie,
Aż zbudujemy Jeruzalem
Tu, na angielskiej ziemi właśnie.
Źródło: hymn Jerusalem ze wstępu poematu Milton: A Poem (1804), tłum. Jerzy Pietrkiewicz.
Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Wszystko tobie, ukochana ziemio (Ukochany kraj…; 1953)