„Kobieta powinna mieć naukę bez pedanterii, talent bez pretensji, cnotę bez dumy, szczęście bez świadków, wesołość bez wielbicieli.”

„Czyż kobieta może znaleźć swoje prawdziwe szczęście jedynie w świadomości, że ma nad mężczyzną władzę? Jedynym błogosławieństwem kobiety jest to, że może swoją dumę przelać w miłość.”

„Miłość „jako cnota” która dla bogatych powinna być najłatwiejszą, jest dla nich najtrudniejsza.”

„Skromność powinna być cnotą tych, którym brak innych cnót.”

„Kobiety brały udział w ruchu umysłowym, niekiedy nawet nim kierowały, zajęły równorzędne miejsce obok pisarzy i uczonych; miały mniej pedanterii, ich inteligencja była bardziej instynktowna, naturalna. Opuszczając swoją pensję klasztorną, często nic nie umiały: kształciły się później, spragnione nauki; pożądały żarliwie nie miłości, ale wiedzy.”

„Polityka jak kobieta: powinna być giętka i mieć linię.”

„Cierpliwość jest cnotą – mruknął Smok sentencjonalnie – a cnota powinna być nagrodzona. Tak przynajmniej jest w każdym uczciwym westernie.”

„Oba, kot i pies są bogate w cnoty i talenty, ale pies ma o jeden talent za dużo: pozwala się tresować, i o jedną cnotę za mało: nie kryje w sobie żadnych tajemnic.”

„Och kobieta (…)
Cnotą wkoło parskająca.”

„Cnota kobiety jest jak wosk, który topnieje w cieple.”