„Gdy Pawła Nikołajewicza nic w pokoju nie wprawiało w rozdrażnienie, gdy gnębiący go smutek zmniejszał się do zwykłych ludzkich rozmiarów – generał stawał sobie przy oknie i patrząc na park nucił cicho, a głos miał miły: „Uśnij serce, niech sen tu zagości. Nie budź mnie ani tego co było…” I bądź tu mądry! – mógł być najmilszym gościem w każdym salonie! A ileż zbiorowych mogił więźniarskich zostawił wzdłuż torów, które budował!”

— Aleksander Sołżenicyn

Archipelag Gułag

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

smutek , pokój , sen , serce , głos , tor , park , okno , generał , cichy , budzić , rozdrażnienie

Aleksander Sołżenicyn 30

rosyjski prozaik, noblista 1918–2008

Podobne cytaty

„Sen cenię. Głazem być jest lepszym losem,
Póki zło z hańbą w świecie się panoszą.
Nie widzieć, nie czuć jest dla mnie rozkoszą;
Przeto mnie nie budź! Cyt! Mów cichym głosem!”

Michał Anioł (1475–1564) włoski rzeźbiarz, malarz, architekt i poeta

o swym dziele Noc i Dzień.
Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą, op. cit., s. 89.

„Ale – jak wiele lat później powiedziała Franny – „miły smutek” po prostu nie istnieje; smutek z definicji nie bywa miły.”

John Irving książka Hotel New Hampshire

Hotel New Hampshire (1981)

„Nie płacz, kiedy odjadę,
Sercem będę przy tobie,
Nie płacz, kiedy odjadę,
Zostawię ci tę melodię.
Piosenkę, która przypomni
Niepowtarzalne te chwile
I słowa cicho szeptane:
„Tylko tobie jedynej.””

Wanda Sieradzka de Ruig (1922–2008) polska dziennikarka, tłumaczka, poetka, autorka tekstów piosenek i scenariuszy telewizyjnych

Źródło: Nie płacz, kiedy odjadę

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Im bardziej stajesz się cichym, tym więcej możesz usłyszeć.”

Ram Dass (1931–2019)

„A po nocy przychodzi dzień,
A po burzy spokój,
Nagle ptaki budzą mnie,
Tłukąc się do okien.”

Adam Sikorski (1948)

Źródło: Jest taki samotny dom, piosenka z repertuaru Budki Suflera

„Cisza zmusza, abyśmy nasłuchiwali wszystkiego, co nie jest w niej zupełnie ciche. Wtedy ona przez sen przemawia do nas, a my jej też słuchamy jak we śnie.”

Thomas Mann (1875–1955) prozaik niemiecki, noblista

Denn eine solche läßt uns aufhorchen auf alles, was nicht ganz still darin ist, und worin die Stille im Traume redet, wir aber hören es auch wie im Traum. (niem.)
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 18.