„Wbrew wszystkim żałosnym próbom uznawania tego osobowego Boga za niewinnego cierpień świata, należy jednoznacznie stwierdzić: skoro chrześcijańska, ale także judaistyczna, islamska, w ogóle każda monoteistyczna doktryna bezwzględnie uznaje Boga za absolutnego, wszechmocnego i przyczynę wszechrzeczy, co niewątpliwie czyni, to ów Bóg jest również praprzyczyną wszystkiego, a zatem ponosi pełną odpowiedzialność za całe zło i cierpienia, istniejące na świecie. Tak więc nie istnieje nic, co nie byłoby w pełni przez niego spowodowane i takim by nie pozostało. Stąd też wszystkie „grzechy”, zbrodnie i przestępstwa ziemskich stworzeń mają w nim swoją praprzyczynę, a przeto Bóg jest za nie całkowicie odpowiedzialny.”

— Hubertus Mynarek

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 45

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

bóg , cierpienie , zło , odpowiedzialność , przyczyna , całkowity , doktryna , pozostać , istnieć , spowodowanie , przestępstwo , pełnienie , odpowiedzialny , stworzenie , stwierdzenie

Hubertus Mynarek 56

1929

Podobne cytaty

„Czy Bóg chce zapobiegać złu, lecz nie może? Zatem nie jest wszechmocny. Czy może, ale nie chce? Jest więc niemiłosierny. Czy może i chce? Skąd zatem zło? Czy nie może i nie chce? Dlaczego więc nazywać go Bogiem?”

Epikur (-341–-269 p. n. e.) grecki filozof

„Wobec wszechprzyczynowości i pełnej odpowiedzialności osobowego Boga za cierpienie na świecie, co jest logiczne nie do odparcia, teza wielu dzisiejszych teologów o jego współcierpieniu z wszystkimi istotami staje się największą makabreską, jaka można sobie wyobrazić. Chrześcijański Bóg jako Uniwersalny Sadomasochista, jako Sadomasochistyczne monstrum! (…) Albowiem tylko jakiś masochistyczny psychopata pozwoliłby Bogu zsyłać na siebie różnorodne nieszczęścia po to, by Stwórca mógł sobie z nim do woli pocierpieć.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 49

„Twierdzę, że każdy monoteizm jest ze swej istoty tworem fundamentalistycznym. Nie może być wątpliwości co do tego, że np. judaizm, chrześcijaństwo i islam są wyraźnymi monoteizmami, a więc religiami, w których wiara w osobowego Boga znajduje się na najważniejszym, centralnym miejscu. (…) Na tym właśnie polega najbardziej fundamentalny fundamentalizm tych religii. Albowiem nakazują one, dekretują, ustanawiają jako absolutną miarę coś (tzn. wiarę w osobowego Boga), co w żadnym razie nie jest absolutnie przekonywające, dowiedzione czy niekwestionowane. Osobowy Bóg jako praźródło, praprzyczyna wszelkiej rzeczywistości ma być ostateczną instancją, która rozwiązuje wszystkie problemy ludzi i świata, naprawia wszelkie zło. W gruncie rzeczy jednak wiara w osobowego Boga nie rozwiązuje ani jednego problemu, przeciwnie: przez samo założenie istnienia Boga problemy stają się jeszcze większe. Również osobowy Bóg jako taki sam w sobie jest kolejną zagadką.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 41

„Jeżeli istniałby jakiś bóg, który byłby przyczyną wszystkich cierpień, wówczas powiedziałbym: „Zbierzmy jak najwięcej pieniędzy, zbudujmy wielką rakietę i zestrzelmy go.””

Ole Nydahl (1941) duński mistrz buddyzmu

„Skoro nie ma nic przed albo poza Bogiem, to musi On mieć podstawę w sobie samym. Bóg ma w sobie wewnętrzną przyczynę swego istnienia, która Go jako istniejącego poprzedza; ale równocześnie Bóg z kolei stanowi prius swej podstawy, gdyż podstawa, nawet jako taka, nie mogłaby istnieć, gdyby Bóg nie istniał actu.”

Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling (1775–1854) filozof niemiecki

Źródło: Josef Schmidt, Teologia filozoficzna

„To przede wszystkim do katolickiego teologa Herberta Haaga należy zasługa, że - oczywiście nie zaprzeczając mocy zła w świecie - rozprawił się on z (…) wiarą w szatana, pożegnał się z nią. Faktycznie głupi byłby taki dualistyczny schematyzm, który bez głębszego zastanowienia zakładałby, że skoro wierzy się w osobowego Boga, należy wierzyć też w osobowego diabła.”

Hans Küng (1928) szwajcarski teolog katolicki

Credo. Apostolskie wyznanie wiary objaśnione ludziom współczesnym
Źródło: 217

„Cierpienie bodaj jednego niewinnego dziecka jest już niezbitym dowodem przeciw istnieniu osobowego dobrotliwego Boga. I choć Jezus nazywa go czule Ojcem, Ojczulkiem, to nie można jednak przypisać mu żadnej cechy dobrego, kochającego, ludzkiego ojca. Ma on być wszechmocny, ale nie pomaga małej, niewinnej istocie, co uczyniłby każdy ziemski ojciec, chociaż nie ma tyle mocy. Tymczasem istnieje nie tylko ta jedna cierpiąca istota, aczkolwiek i to by już wystarczyło.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 43

„Osiągnęłam punkt, w którym nie jestem już w stanie cierpieć, ponieważ wszystkie cierpienia są dla mnie słodkie… Boże mój, kocham Cię.”

Teresa z Lisieux (1873–1897) francuska zakonnica, święta Kościoła katolickiego

ostatnie słowa przed śmiercią.
Źródło: Słowa 11 świętych wypowiedziane przed śmiercią https://pl.aleteia.org/slideshow/oto-slowa-11-swietych-wypowiedziane-przed-smiercia-galeria, aleteia.org

„Chcę i pragnę cierpieć, bo Bóg mój cierpiał. Chcę cierpieć, bo mi się zdaje, że to się Bogu podoba.”

Bernardyna Maria Jabłońska (1878–1940) zakonnica polska, błogosławiona Kościoła katolickiego

fragment zapisków duchowych.
Wariant: Chcę i pragnę cierpieć, bo Bóg mój cierpiał. Chcę cierpieć, bo mi się zdaje, że to się Bogu podoba. [fragment zapisków duchowych. ]
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Władysław Kluz, Polscy święci. Służebnica Boża Bernardyna Jabłońska, t. 11, op. cit., s. 224.

„Każde stworzenie, które wkracza w moje życie, każda chwila moich dni, przeznaczone są, by mnie ranić stwierdzeniem niewystarczalności świata, dopóki nie będę tak oderwany, że znajdę Boga samego we wszystkim.”

Thomas Merton (1915–1968) amerykański pisarz, poeta, trapista

Tematy

Hubertus Mynarek 56

Podobne cytaty

Pokrewne tematy