„W jaki sposób można mieć żywą prababkę, zupełnie żwawą (choć na oko pochodzącą sprzed kilku tysięcy lat), a we Wszystkich Świętych odwiedzać jej grób? Cóż, wszystko okazuje się możliwe, jeśli chodzi o ludzką zdolność do pielęgnowania urazy.”

„Najbardziej widomym znakiem po zmarłym, jego jeszcze ostatnia obecnością na ziemi jest grób. Odwiedza się grób, jakby się odwiedzało zmarłego. Brak grobu najbliższych, niewiedza, gdzie i kiedy zostało rzucone ich ciało, jest jedną z największych krzywd wyrządzoną tym, którzy przeżyli.”

„Grób jest prawdziwym istotnym punktem zwrotnym, w grobie kończy się i zanika cała próżność świata zmysłowego. Nad Świętym Grobem przemija wszelka próżność ludzkich wyobrażeń, a pozostaje tylko surowość powagi. Grób jako negacja tej oto konkretności, jako zaprzeczenie zmysłowości staje się punktem zwrotnym i zrozumiany zostaje sens słów: „Ty byś przecież nie dopuścił, aby Twój święty zginął”. W grobie tym chrześcijaństwo nie miało znaleźć swej najwyższej prawdy. Otrzymało ono tam raz jeszcze odpowiedź jaką usłyszeli uczniowie, gdy szukali tam ciała Pańskiego: „Dlaczego szukacie żywego między umarłymi? Nie ma Go tu, zmartwychwstał”. Zasady waszej religii powinniście szukać nie w pierwiastku zmysłowym, nie w grobie wśród umarłych, lecz w żywym duchu, w sobie samych (…). Chrześcijaństwo odnalazło w Ziemi Świętej pusty grób, a nie zespolenie pierwiastka ziemskiego z wiekuistym, i dlatego ją, Ziemię Świętą, utraciło.”

„Smutek jest nienasycony. Żywi się tobą na jawie i we śnie, czy walczysz z nim, czy się poddajesz. Zupełnie jak rak. Pewnego ranka budzisz się i okazuje się nagle, że pochłonął już wszystkie inne uczucia – radość, zazdrość, chciwość, nawet miłość. Zostajesz sam ze swoim smutkiem, zupełnie bezbronny. A on ma cię w swojej władzy.”

„Wojsko dobrego króla nie szczyci się zwycięstwem ani też nie żywi urazy z powodu klęski.”

„Grób za kolebką o mały włos chodzi.”

„Zdolność odróżniania tego, co możliwe, a co niemożliwe, odróżnia bohatera od awanturnika.”

„Hipoteza eksplozji pierwotnej nie zdaje egzaminu. Analogicznie nie wiemy też, w jaki sposób powstała pierwsza komórka, w jaki sposób to, co żywe miałoby powstać z tego co nieżywe.”

„Rozbij się i podpal
wszystkie gwiazdy eksplodują dzisiaj
jak stałeś się tak zdesperowany?
jak pozostałeś żywy?
pomóż mi proszę
spal smutek swoich oczu
chodź i odżyj
znowu nie kłam, że umrzesz”

„Gdyby przezwyciężenie subiektywizmu nie było możliwe, w jaki sposób mielibyśmy budować wspólne życie?”