„Miłość nie istnieje – religia, jej mamka, ma wymiona obwisłe jak stara sakiewka, na której dnie znajduje się miedziany szeląg.”

„Ujrzeć dno życia – to nie jest najstraszniejsze. Najstraszniejsze jest, gdy owo dno staje się własnością człowieka, gdy miara jego moralności zapożyczana jest z łagrowego doświadczenia, kiedy zastosowanie w waszym życiu znajduje moralność błatniaków. Gdy rozum człowieka stara się nie tylko usprawiedliwić owe łagrowe uczucia, ale też im służyć.”

„Jeżeli istnieje miłość czysta i wolna od domieszki innych namiętności, to ta, która ukryta jest na dnie naszego serca i której my sami jesteśmy nieświadomi.”

„Nawet na dnie istnieje granica estetycznej tolerancji.”

„Nawet przez miłość stoczyć się można słodko na same dno.”

„Przepraszam, że cię, mój Leonardzie, rumienię, ale ja nie cierpię Słowackiego jako poetę. Ma wersyfikację, ma to, co stary, szczwany dobrze wierszopis posiada: łatwość rymowania, czasem i piękne obrazy ale czucia ani za szeląg.”

„W sakiewce nawet złoto milknie.”

„Może to i prawda, że stara miłość nie rdzewieje. Ale stara przyjaźń z pewnością tak.”

„Stara miłość jest jak rak.”

„Stara miłość nie rdzewieje.”