„Nadzieja to mały ptak, który śpiewa gdzieś w nas i którego nie można uciszyć (…) To ona podtrzymuje nas na duchu i nie pozwala się poddać, nawet jeśli sytuacja wydaje się beznadziejna.”

„To nadzieja podtrzymuje większość ludzkości.”

„Bądź jak ptak, który spocząwszy w locie swym na gałązce, chociaż ona ugina się pod jego ciężarem, nie przestaje śpiewać, bo wie, że ma skrzydła, które go ustrzegą od zagłady.”

„Ptak, który śpiewa, nie zawsze jest szczęśliwy.”

„Sytuacja polityczna we Włoszech jest beznadziejna, ale nie jest poważna.”

„Chcę namalować sposób w jaki śpiewa ptak.”

„Mały święty, ale gigant ducha.”

„Nie istnieje sytuacja tak beznadziejna, żeby węglowodany nie mogły jej poprawić.”

„I mały domek ma swego ducha opiekuńczego.”

„(…) bo niektórzy mają ptaka, którego biorą za Ducha Świętego.”