„Sądzę, że zakochujemy się od pierwszego wejrzenia, chociaż rozsądek nam podpowiada, że to pomyłka i wtedy zaczynamy walczyć z tym instynktownym uczuciem – tak naprawdę wcale nie chcąc zwyciężyć. Ale nadchodzi chwila, gdy uczucie bierze górę.”

„Poezje nie są bowiem, jak ludzie sądzą, uczuciami (uczucia miewa się dość wcześnie) – są doświadczeniami.”

„Obowiązki zaczynają się tam, gdzie uczucie umiera.”

„Nie istnieje miłość od pierwszego wejrzenia, od pierwszego wejrzenia może obudzić się tylko pożądanie.”

„Starość spogląda na świat przez pryzmat rozsądku, a nie uczucia.”

„Czuła wtedy, jak mocno bije jej serce. A teraz wiedziała już, że to było coś więcej. Coś, czego nie umiała nazwać, bo jeszcze nigdy nie zaznała tego uczucia. Ale głos serca podpowiadał jej, że to jest początek miłości.”

„Kiedy człowiek się zakochuje, jego życie nieodwracalnie się zmienia i choćby nie wiedzieć jak się próbowało, to uczucie nigdy nie zniknie.”

„Nie boję się zakochania. Właściwie na tym polega mój problem – zakochuję się zbyt łatwo i szybko. Boję się jedynie obietnic, jakie składam kobiecie, w której jestem zakochany. W takich sytuacjach potrafiłbym obiecać jej cały świat, bo naprawdę wierzę w szczerość swoich uczuć. Niestety często okazuje się, że uczucia nie przetrwały.”

„Ale co to znaczy miłość? Czy miłość to uczucie o takiej intensywności, jaka zdarza się przy zakochaniu się od pierwszego wejrzenia, kiedy ludzie nie widzą świata poza sobą? Czy może to bycie z drugim człowiekiem przez 50–60 lat, wzajemny szacunek i przyzwoite relacje? Gdzie jest granica między miłością a przyjaźnią? Nie wiem, co to tak naprawdę jest miłość.”

„Dlaczego jednych się kocha mimo wszystko, a inni nawet najlepszymi uczynkami nie mogą sobie zasłużyć na miłość? Co naprawdę przemawia do ludzkich serc? Czy uczucia w ogóle mają coś wspólnego ze zdrowym rozsądkiem?”