„(…) większość z tego, co napisałem nie odnosi się bezpośrednio do treści związanych z krajem mojego pochodzenia, z Polską, lub z miejscem, w którym w danym momencie przebywałem. Ma inny charakter. Wynikający raczej z relacji między jednostką a społeczeństwem, jednostką a systemem.”

— Krzysztof Niewrzęda

Źródło: W Berlinie przestałem się czuć emigrantem – rozmowa Tomira Mazura – „tomir pisze o kulturze” https://tomirmazur.wordpress.com/2015/10/15/w-berlinie-przestalem-sie-czuc-emigrantem/

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

charakter , relacje , system , społeczeństwo , kraj , jednostka , relacja , większość , inny , napisanie , pochodzenie

Krzysztof Niewrzęda Fotografia

Krzysztof Niewrzęda 131

polski prozaik, poeta i eseista 1964

Podobne cytaty

„Mam obsesję na punkcie Niemiec. Dla Danii to bardzo duży sąsiad. Niemcy są symbolem. To jest Europa. Niemieckie społeczeństwo zawsze przejawiało najbardziej skrajne postawy, co do charakteru i relacji pomiędzy jednostkami, jak i stosunku do innych krajów.”

Lars von Trier (1956) duński reżyser filmowy

Źródło: film.onet.pl http://film.onet.pl/F,6307,1053735,1,artykul.html

„Jednostka doskonali się poprzez społeczeństwo, społeczeństwo doskonali się poprzez jednostkę.”

Louis Auguste Blanqui (1805–1881) polityk francuski

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

„Wychowanie odbywa się zarówno ze względu na jednostkę, jak i na społeczeństwo. Wychowanie jednostki przebiega społecznie, społeczeństwa – indywidualnie, tzn. przez jednostkę.”

Wilhelm Rein (1847–1929)

Źródło: Stefan Mieszalski, Dylematy myślenia pedagogicznego. O stosunkach społecznych w procesie edukacyjnym w: Nauczyciel – uczeń. Między przemocą a dialogiem: obszary napięć i typy reakcji pod red. Marii Dudzikowej, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 1996, s. 24.

„(…) już przed napisaniem „Poszukiwania całości”, zacząłem myśleć o emigracji jedynie jak o soczewce, w której skupia się wyobcowanie jednostki samo w sobie, a nie wyłącznie w obcym kraju. Wyobcowanie, które stało się powszechne, także dla tych, którzy nigdy nie opuścili nawet swojego rodzinnego miasta. Wyobcowanie, które generuje system.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: W Berlinie przestałem się czuć emigrantem – rozmowa Tomira Mazura – „tomir pisze o kulturze” https://tomirmazur.wordpress.com/2015/10/15/w-berlinie-przestalem-sie-czuc-emigrantem/

„Książka [Paragraf 22] zajęła się zamiast tego konfliktami między jednostką i jej zwierzchnikami, między jednostką i instytucjami, którym podlega. Do naprawdę trudnych zmagań dochodzi, gdy jednostka nie wie nawet, kto jej zagraża, kto ją miażdży – a mimo to zdaje sobie sprawę z istnienia przeciwnika, konfliktu, który nie wiadomo, czym się skończy.”

Joseph Heller (1923–1999) pisarz amerykański

Paragraf 23

„Historyk nie pisze na temat historii per se, a odpowiada na pytania, które są ważne dla społeczeństwa w danym momencie. Nie można napisać jedynej historii, raz na zawsze. Każde pokolenie ma swoje doświadczenia i stoi przed własnymi wyzwaniami.”

Jarosław Hrycak (1960)

Źródło: Ukraina.

„Proces ten ma charakter polityczny. Nie chodzi w nim, jak w każdym procesie politycznym o ukaranie jednostki. W rzeczywistości chodzi o ukaranie społeczeństwa, napiętnowanie idei. Jednym słowem chodzi o ukaranie Polskiego Podziemia.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

„Jeśli trzeba wybierać pomiędzy partią a jednostką, wybiera się partię, ponieważ partia ma nadrzędny cel, dobro wielu ludzi, a jednostka to tylko jednostka.”

Awel Jenukidze (1877–1937)

Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara, tłum. M. Antosiewicz, wyd. Magnum, Warszawa 2008, s. 68–69.

„Koncentruję się na tym, co się dzieje między jednostkami, a miejscem. Nie na relacji my-oni, a na relacjach ja-ty i ja-ty-miejsce. Pracując z konkretnym miejscem, sprowadzam te powiązania do relacji fizycznych, bo wszelka lokalna polityka zaczyna się od tego, jak się wobec siebie ustawiamy i jak wyznaczamy dla siebie nawzajem terytorium. A także jak rytualizujemy wzajemne zachowania. Mój domowy przepis polega na zaproponowaniu pewnej wizji, która dotyczy ciała. Ta wizja zagarnia i rewolucjonizuje ludzkie zachowania, bo poddaje ludzi wspólnym, mocnym przeżyciom. A to kasuje wszelkie dotychczasowe hierarchie i produkuje konieczność komunikacji – uwspólnotowienia tych przeżyć. Ta wizja kasuje nie tylko hierarchie, ale również rytualne formuły zachowań i powoduje, że bycie ze sobą staje się inne, że język relacji trzeba tworzyć na nowo. To się właśnie wydarzyło przy Dotleniaczu.”

Joanna Rajkowska (1968) polska artystka współczesna działająca w przestrzeni publicznej

Źródło: rozmowa Artura Żmijewskiego, Sztuka publicznej możliwości, rajkowska.com.pl http://www.rajkowska.com/pl/teksty/42

„Czy istnieje mój kult jednostki w Czeczenii? Może tak, ale w dobrym tego słowa znaczenia. Jeśli popiera mnie 95 proc. społeczeństwa i wieszają moje portrety, to nie jest to kult jednostki, lecz dobre rządy.”

Ramzan Kadyrow (1976) polityk czeczeński

Źródło: „Kommiersant”, 18 czerwca 2007

Pokrewne tematy