„Wyruszyłam w podróż do miejsca położonego głęboko w moim wnętrzu, gdzie wszystko co światowe było zbędne, gdzie żyłam tylko uczuciami: miłością, żalem, tęsknotą, nadzieją.”

„Małżeństwo bez miłości w przekonaniu moim nie leży… o ile skłamiesz uczuciu, o tyle skłamać musisz wszystkim następnym z uczucia wysnutym życia obowiązkom.”

„Nie znam słów polskiego hymnu, ale jego melodia jest we mnie głęboko. Śpiewam go w swoim wnętrzu.”

„Ja wiem, że niektórych kręci sam bieg, a kolejne cele traktują jak przystanki. Ale ja wyruszyłam w podróż po to, żeby dokądś dojechać. Tylko że po drodze zapomniałam, dokąd.”

„Tęsknota, tęsknota… Uczucie najbardziej niewypowiedziane, stan próżny wszelakiej ulgi, ucisk serca ciągły i jednostajny.”

„Dominującą rzeczą w moich filmach jest tęsknota za życiem. To zmysł wykluczenia, który nie obniża, lecz argumentuje miłość do życia.”

„Człowiek jest tęsknotą Boga, jest celem Jego miłości.”

„Tęsknota, słowo zużyte
otwarło mi swoją dal…
Jak różne są rzeczy ukryte
w króciutkim wyrazie żal.”

„Ale ja ciągle żyję nadzieją, że w moim życiu wydarzy się coś ważnego.”

„(…) w życiu ludzi zamożnych naprawdę było coś niezdrowego. Mnóstwo rzeczy zbędnych. Nadmiar mebli i nadmiar pokoi, zbytnia delikatność uczuć, przesadne wrażenia.”