„Aktorstwo to szalona amplituda – w jednym roku można być na topie, a w następnym spaść na sam dół i być wytykanym palcem przez krytyków i kolegów.”

„Ważne jest, żeby krytyka nie była wytykaniem błędów, tylko krytycznym, a więc analizującym podejściem do roli. Wiele recenzji czy zdań mówiących o naszej pracy jest krytykanctwem, a nie konstruktywną krytyką, która dla mnie byłaby bardzo cenna. Z tego można się wiele nauczyć.”

„Kochany, nie obchodzą mnie następne pokolenia! Mnie chodzi o nas dwoje!
- Jesteś buntownikiem tylko od pasa w dół - stwierdził”

„Dziewczyna w oknie, ogień był tuż, tuż!
Na ręce wziąłem ją, skoczyłem w dół…
– Chciałbym to widzieć, jak leciałeś –
Na głowę z łóżka spadłeś, to był tylko sen!”

„Nie traktuję aktorstwa jako posłannictwa, misji do spełnienia, co niestety zdarza się moim starszym kolegom.”

„(…) aktorstwo to jest cudowna, piękna rzecz, ale do 55 lat. A później? Nie ma co grać. Niech pan popatrzy na moich wybitnych kolegów – nawet Boguś Linda nie istnieje!”

„Krytykami są często ludzie, którym się nie powiodło. Dla krytyków nie wznosi się na świecie pomników. Nie istnieje na świecie żaden krytykant, który sam nie potrzebowałby krytyki.”

„Zawsze podchodzę krytycznie do mojej pracy, ale to zdrowa krytyka. Myślę co mógłbym w przyszłości zrobić lepiej, ale też co już zrobiłem dobrze. Aktorstwo to ciągła nauka.”

„Obaj autorzy mieli odwagę zmierzenia się z tym iście diabelskim tematem, której zabrakło ich kolegom i krytykom. Z uwagi na jego wagę już to tylko winno budzić wobec nich wdzięczność i szacunek.”

„A co?! Miałem od dołu?!”