„Nieutuleni w żałości,
powiadamiamy kto nie wie
Że po ciężkiej, przewlekłej miłości
Nasze serca odeszły od siebie…”

„Cienie tych co odeszli
Tak ciężko, ciężko padają na serca
Tym, którzy na śmierć czekają tu jeszcze.”

„Proście wy Boga o takie mogiły,
Które łez nie chcą, ni skarg, ni żałości,
Lecz dają sercom moc czynu, zdrój siły,
I żar miłości.”

„Ludzie zawsze odchodzą. Nie dlatego, że serce zapomina, a żale umierają. Rzeczy trwają ciągle w naszej miłości. Ale ludzie muszą w odpowiednim momencie odejść.”

„Nie ożywi miłości w sercach innych ten, kto wpierw nie da jej z siebie.”

„Trzeba wiedzieć, że z mózgu samego płyną nasze przyjemności, radość, śmiech, wesołość, a także nasze smutki, ból, żałość i łzy…”

„Można odejść od swoich miłości, lecz nie podobna zapomnieć, że się kochało.”

„Żeby odejść od siebie też trzeba się spotkać.”

„Ta biedna mała musiała mieć diabelskiego bluesa.
– Co to jest diabelski blues? – zapytałam. (…)
– Niektórzy mówią na to depresja. Ja mówię, że to najgorszy rodzaj żałości. Najżałośniejsza żałość, ot co.”

„Wracamy myślą do pierwszej miłości; gdy chcemy odejść od ostatniej.”