„Prawdziwy czyn nie czyni wrzawy.”

„Fałszywe radości i rozrywki czynią jeszcze bardziej gorzkim brak prawdziwych.”

„Habit nie czyni mnicha, ale zbrodnia lub podejrzenie jej popełnienia czynią detektywa, a zwłaszcza detektywa amatora.”

„Nic nas tak Bogu podobnymi nie czyni, jak gdy złym i takim, którzy nam krzywdę czynią, przebaczamy, jak to Chrystus uczył mówiąc, że słońce Jego wschodzi nad złymi i dobrymi.”

„Strasznie dziwna ta Warszawa
Ciągły w niej krzyk, ciągła wrzawa.”

„Na stadionie wrzawa, nikt nie stoi, nikt nie siedzi, wszyscy stoją!”

„Słabość ludzi wydaje nam ich dusze, czyni ich potrzebującymi. Bez przywar byliby zamknięci w sobie i nie potrzebujący niczego. Dopiero ich wady nadają im smak i czynią pociągającymi.”

„I podniosła się wrzawa! I wiwaty zagrzmiały!
I ktokolwiek to widział, najpierw stał oniemiały.”

„Dużo o tym wszystkim można mówić. I cóż ostatecznie pozostaje? To tylko, co człowiek czyni, nic więcej. Reszta może być prawdą, lecz może być także zwykłym kłamstwem, złudzeniem. Dopóki człowiek nie musi siebie sprawdzić w czynie, może się oszukiwać bez żadnych ograniczeń.”

„Prawdziwy artysta znajduje się w połowie drogi między swymi wyobrażeniami i czynami. To ten, który „jest zdolny do”. Mógłby być tym, którego opisuje, przeżyć to, co opisuje. Sam czyn ograniczyłby go – byłby tym, który dokonał.”