„To, co działa najlepiej, co najsilniej, popycha ludzi do wysiłku, to najzwyklejsze i najprostsze dążenie do pieniędzy.”

„Desperacja popycha ludzi do wielu dziwnych czynów.”

„Dwie rzeczy popychają ludzi do działania – interes i strach.”

„Ludzie, którzy wszystko zamawiają gotowe, sami nie wiedzą, ile tracą, gdyż najzwyklejsze przedmioty stają się piękne, jeśli wykonały je kochające ręce.”

„W autokracji jedna osoba działa tak, jak chce,
w arystokracji kilku ludzi działa tak, jak chce,
w demokracji nikt nie działa tak, jak chce.”

„Każdy, kto zna mojego męża, wie, że on nie lubi nawet dotykać obcych ludzi, a co dopiero ich popychać.”

„Nie dążymy do doskonałości, ponieważ dobrze wiemy, że nie ma jej w świecie ludzkim, lecz poszukujemy dla ludzi takiej konstytucji, która obciążona jest najmniejszymi lub najbardziej wybaczalnymi wadami.”

„Szczęście jest rezultatem naszego osobistego wysiłku. Trzeba o nie walczyć, dążyć do niego, upierać się przy nim, a czasami nawet szukać go na drugim końcu świata.”

„Im więcej ma się pieniędzy, tym więcej poznaje się ludzi, z którymi nic nas nie łączy prócz pieniędzy.”

„Ten nasz polski kapitalizm „sprzed 100 lat”, opiera się na zasadzie, że zysk maksymalizuje się najlepiej przez obniżanie płac. W związku z czym coraz mniej pieniędzy trafia na rynek, a gospodarka żyje przecież z pieniędzy, za które ludzie różne towary kupują. To abecadło.”