„U źródeł formy każdego utworu leży konkretna scena opisana przez Ewangelistę, zaś o jej wyrazie i stylu stanowią elementy zastosowanego języka muzycznego. Muzyka stanowi w ten sposób dźwiękową wykładnię treści ewangelicznego tekstu, którego wybór podyktowany jest zarówno przesłaniem skierowanym do współczesnego człowieka, jak i zawartymi w samym tekście elementami programowymi. Ostateczny kształt utworu jest efektem spontanicznego aktu twórczego, posługującego się specyficznymi środkami języka muzycznego, wypracowanego przez improwizatora.”

— Julian Gembalski

o swoim dziele – Scenach ewangelicznych.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gembalski_julian

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

muzyka , scena , wybór , stan , styl , kształt , efekt , tekst , współczesny , element , utwór , forma , akt , środek

Julian Gembalski Fotografia

Julian Gembalski 2

polski kompozytor, organista 1950

Podobne cytaty

„Pismo Święte inspirowało twórców od wieków. Wielkie cykle malarskie, utwory literackie, wreszcie dzieła muzyczne, u źródeł których legły sceny z życia Chrystusa opisane przez Ewangelistów – to ta sama wykładnia nieustannej refleksji nad Słowem Bożym, wpisanym w życie człowieka.”

Julian Gembalski (1950) polski kompozytor, organista

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gembalski_julian

„Inscenizacja w moim rozumieniu jest jak ubranie dla człowieka, którego trzeba po prostu odpowiednio ubrać. Nie uprawiam teatru autorskiego, czyli nie uważam sztuki za pretekst dla reżysera do zrobienia przedstawienia luźno opartego na tekście. Nie tyle jednak staram się być wierny autorowi, ile konstrukcji jego sztuki. Nie chcę pisać innego utworu. Swoją reżyserską pracę opieram na konstrukcji dzieła, ale utwór odczytuję po swojemu. Nie ma dwóch ludzi tak samo odczytujących utwór, jeśli naprawdę starają się go zrozumieć. To, co często nazywa się „teatrem wiernym autorowi”, najczęściej jest akademizmem, powtarzaniem utartego sposobu wystawiania sztuki. Tego staram się unikać. Innymi słowy, zależy mi na tym, aby inscenizacja była formą pokazania utworu na scenie. Nigdy formą samą dla siebie. Celem jest zawsze utwór. Przesłanie w nim zawarte.”

Erwin Axer (1917–2012) polski reżyser

Źródło: „Życie”, 15 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/znoww.htm

„Świadomość, że partia saksofonu będzie musiała być wykonana przez człowieka, uczuliła mnie na dawno już postrzegany problem, jakim jest dla każdego muzyka granie z taśmą. Zawsze wydawało mi się, że taśma, będąca ze swej natury ostatecznym zapisem muzyki nie pozwalającym na żadną dowolność interpretacji, stoi w jaskrawej sprzeczności z istotą twórczego wykonania, które to taką właśnie dowolność zakłada. Przecież to wykonawca sprawia, że partytura, która jest tylko przybliżonym zapisem intencji kompozytora, staje się muzycznym konkretem; to właśnie dzięki interpretacji każda realizacja tego samego utworu może być nowym, świeżym przeżyciem. Truizmem jest stwierdzenie, że w trakcie wykonywania muzyki obok elementów wypracowanych podczas przygotowania utworu jest zawsze margines na pewną dowolność będącą wynikiem żywej, spontanicznej reakcji wykonawcy na współwykonawców, na publiczność, na warunki akustyczne sali itp. Wiedziałem, że nie może to być utwór na taśmę i instrument. Więc jeśli nie taśma, to co?”

Stanisław Krupowicz (1952) polski kompozytor

o rozterkach związanych z pisaniem utworu Concerto w 1987 roku.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_krupowicz_stanislaw

„W teatrze muzyka jest tylko jednym z elementów. Czasami bardziej, a czasami mniej istotnym. Kiedy natomiast piszę jakiś utwór autonomiczny, to wiem, że przez dwadzieścia minut muszę zająć słuchacza samym dźwiękiem, bez świateł i kostiumów. Ta muzyka jest dużo bardziej złożona. I dlatego czasem nad paroma taktami siedzi się tygodniami, miesiącami. W teatrze muzyka nie jest tak intensywna, nawet nie może być. Utwory autonomiczne na scenie się nie sprawdzają, bo są za gęste. Aktor czuje wtedy, że ma konkurencję.”

Paweł Mykietyn (1971) polski kompozytor i klarnecista

Źródło: „Teatr” 9/08, 23 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kmtnk.htm

„Dla mnie takim ważnym sposobem jest naruszanie reguł znanego języka, tworzenie nowego kontekstu z elementów języka tradycji.”

Paweł Szymański (ur. 1954) (1954)

Źródło: „Studio” 1996, nr 9

„Słucham jedynie utworów pisanych przez profesjonalnych kompozytorów. Muzyka kogoś bez żadnego wykształcenia muzycznego nie może być dobra.”

Krzysztof Penderecki (1933) polski kompozytor i dyrygent

Źródło: „Machina” nr 12 (32), grudzień 1998

„Muzyka reggae niesie przesłanie, teksty czynią tę muzykę bardzo ważną, tak mi się przynajmniej wydaje.”

Bob Marley (1945–1981) jamajski muzyk reggae

„Matematyka rozwija pamięć, a także pomaga w rozgryzaniu architektury wielu utworów muzycznych, zwłaszcza współczesnych.”

Barbara Hendricks (1948) afroamerykańska wokalistka

Źródło: Jacek Marczyński, Operowa gwiazda lubi jazz, „Rzeczpospolita”, 25 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/operowag.htm

„Każdy kształt, każdy kolor, jaki występuje w moich pracach, pochodzi z elementu wziętego z rzeczywistości. Pojęcia takie, jak „czysta forma” lub „czysty kolor”, absolutnie nic dla mnie nie znaczą.”

Joan Miró (1893–1983) malarz, rzeźbiarz i grafik hiszpański

Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 466.

„Zdarza mi się czasem wysłuchać w radio jakiegoś raperskiego utworu. Choć w tych tekstach jest dużo prawdy, to raczej nie jestem rapowiczką.”

Maria Kaczyńska (1942–2010) żona prezydenta Lecha Kaczyńskiego

o muzyce rap.
Źródło: Anna Poppek, Obrączki. Opowieść o rodzinie Marii i Lecha Kaczyńskich, op. cit., s. 161.

Pokrewne tematy