„Świadomość, że partia saksofonu będzie musiała być wykonana przez człowieka, uczuliła mnie na dawno już postrzegany problem, jakim jest dla każdego muzyka granie z taśmą. Zawsze wydawało mi się, że taśma, będąca ze swej natury ostatecznym zapisem muzyki nie pozwalającym na żadną dowolność interpretacji, stoi w jaskrawej sprzeczności z istotą twórczego wykonania, które to taką właśnie dowolność zakłada. Przecież to wykonawca sprawia, że partytura, która jest tylko przybliżonym zapisem intencji kompozytora, staje się muzycznym konkretem; to właśnie dzięki interpretacji każda realizacja tego samego utworu może być nowym, świeżym przeżyciem. Truizmem jest stwierdzenie, że w trakcie wykonywania muzyki obok elementów wypracowanych podczas przygotowania utworu jest zawsze margines na pewną dowolność będącą wynikiem żywej, spontanicznej reakcji wykonawcy na współwykonawców, na publiczność, na warunki akustyczne sali itp. Wiedziałem, że nie może to być utwór na taśmę i instrument. Więc jeśli nie taśma, to co?”

Tematy

na zawsze , muzyka , problem , natura , dzięki , natura , publiczność , przygotowanie , świadomość , wynik , postrzeganie , reakcja , podczas , zakład , istota , grać , warunki , instrument , wykonanie , partia , realizacja , element , żywy , saksofon , intencja , utwór , margines , trakt , uczulenie , kompozytor , taśma , zapis , interpretacja , wykonawca , wykonywanie , stwierdzenie