„(…) Krzysztof Lang obsadził mnie w roli młodego wykolejeńca, przestępcy, psychopaty i narkomana. Do dziś jestem mu bardzo wdzięczny za to, że zaryzykował i obsadził w tej roli kogoś, kto wcale na oprycha nie wygląda. Dzięki temu moja postać stała się przewrotna, niejednoznaczna. Nad tym filmem pracowało się prawie tak, jak nad Teatrem Telewizji: bardzo mała obsada, właściwie pięcioosobowa grupa, akcja filmu, która toczy się jednego dnia: od popołudnia do świtu. Dwa tygodnie przed rozpoczęciem zdjęć zaczęliśmy próby, poprawialiśmy dialogi, razem wybieraliśmy kostiumy. Mieliśmy czas, żeby się wzajemnie zaprzyjaźnić, a także na to, by nasze postaci zaczęły żyć. To było bardzo ciekawe doświadczenie.”

— Kacper Kuszewski

o roli w filmie Strefa ciszy.
Źródło: Żeby było ciekawie, musi być trudno! - III część wywiadu z Kacprem Kuszewskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1420/Zeby-bylo-ciekawie-musi-byc-trudno-III-czesc-wywiadu-z-Kacprem-Kuszewskim.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , czas , dwa , dzięki , prawo , telewizja , rola , doświadczenie , grupa , akcja , postać , pracujący , wybierać , mienie , obsada , narkoman , nasi , rozpoczęcie , psychopata , przestępca , mała , dialog , świt , młode , dziś , teatr

Kacper Kuszewski Fotografia

Kacper Kuszewski 13

aktor polski 1976

Podobne cytaty

„Tak się porobiło, że jeśli reżyserzy mają do obsadzenia rolę pogmatwanego, trochę złego faceta, to przychodzi im na myśl Baka.”

Mirosław Baka (1963) polski aktor

Źródło: Amok, „Antena”, kwiecień 1999.

„(…) z telewizji dostaję propozycje tak banalne, że aż mnie to boli, wzbudza irytację. Nie po to harowałem 9 lat w szkole baletowej, 4 lata w teatralnej, a potem 10 lat ciężko pracowałem w teatrze, grając mnóstwo bardzo trudnych, skomplikowanych postaci, żeby dla decydentów najważniejsze było to, jak wyglądam. Nikt nie zada sobie trudu, żeby zobaczyć mnie w teatrze w roli psychopaty, żołnierza czeczeńskiego czy męskiej prostytutki. W teatrze gram role charakterystyczne, nie amanckie.”

Kamil Maćkowiak (1979)

Źródło: Bohdan Gadomski, Tańczyć rzeczy straszne, „Tygodnik Angora” nr 8, 26 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133426.html

„Po pierwsze, jak ja mogłam porzucić kota? I po drugie – Truman Capote chciał w tej roli obsadzić Marilyn Monroe.”

Audrey Hepburn (1929–1993) aktorka amerykańska pochodzenia holenderskiego

o myślach podczas oglądania Śniadania u Tiffany’ego.
Źródło: wp.pl http://kobieta.wp.pl/gid,15269288,img,15269367,kat,26405,title,Audrey-Hepburn-10-faktow-z-zycia-gwiazdy,galeriazdjecie.html

„Przyznam (…), że była to wyczerpująca psychicznie rola. Po skończeniu tego filmu trząsłem się jak galareta jeszcze przez dwa tygodnie. A moja rodzina musiała obcować z prawdziwym świrem błąkającym się po domu. Żeby dobrze zagrać tę postać konieczne było zdjęcie z siebie skóry, tak jak to zrobił reżyser. Było to bardzo bolesne.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=8785

„Wydaje mi się, że zabawniejszą rolę ma Edyta Jungowska. Moja postać była wdzięczna i pełna uroku na początku. Teraz stała się zasadniczo pretensjonalna i tego w niej nie lubię. (…) Chciałabym jej przywrócić pewną lekkość i wyposażyć w większe poczucie humoru.”

Jolanta Fraszyńska (1968) polska aktorka

o roli Moniki w serialu Na dobre i na złe, 2000.

„Kiedy przychodziło do obsadzenia roli ojca w jakimś spektaklu, to była to wielotygodniowa gehenna polegająca na szukaniu aktora, który się zgodzi zagrać i ma na to czas.”

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncda.htm

„Uważam, że teatr poza magią i spotkaniem z żywym widzem, najlepiej przygotowuje do roli aktora. To w teatrze pracuje się nad rolą i wiele czasu poświęca się na budowanie danej postaci – to właśnie te umiejętności wykorzystuję podczas pracy nad filmem czy serialem. Teatr mnie inspiruje.”

Rafał Rutkowski (1973)

Źródło: Joanna Garbarczyk, Schematyczność czy improwizacja?, „Dziennik Teatralny, Katowice”, 9 maja 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28800

„Po tym, jak za pierwszym razem nie dostałam się na studia aktorskie, wróciłam do rodzinnego Olsztyna i zaczęłam się zastanawiać, co dalej ze sobą zrobić. Przez dwa lata studiowałam zaocznie dziennikarstwo na UW a równocześnie brałam udział w zajęciach teatralnego studium aktorskiego. Tam trafiłam na casting, który miał wyłonić kandydatkę do roli Racheli w Weselu Wyspiańskiego. Adam Hanuszkiewicz obsadził mnie jednak w roli Panny Młodej i tak niespodziewanie znalazłam się na głębokiej wodzie, ale dzięki temu nie miałam już wątpliwości, że chcę zająć się aktorstwem.”

Hanna Kochańska (1976)

Źródło: Z drogi! jadę autem, „Tele Tydzień”, nr 24, 7 czerwca 2004 http://www.plebania.pl/wywiady/kochanska.html

„Stąd pochodzili moi dziadkowie, lecz ja jestem Amerykaninem. Dotychczas najbliższy kontakt z Polską miałem dzięki Małgorzacie Zajączkowskiej, którą obsadziłem we Wrogach.”

Paul Mazursky (1930–2014) amerykański reżyser i producent filmowy

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=20775

„Sposób na sukces reżysera to dobrze obsadzić role i patrzeć, jak aktorzy grają. Nie mam wątpliwości, że podmiotem w teatrze jest nie reżyser, a aktor. Ja bardzo lubię jedno i drugie, dlatego łatwo mi wygłaszać takie sądy. Ale dziś za dużo reżyserów przechodzi do historii, zamiast naprawdę reżyserować. Ja to mówię oczywiście pół żartem, pół serio.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza” Olsztyn, 22 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/uncd.htm

Pokrewne tematy