„Musieliśmy, brat i ja, wziąć wszechświat w swoje ręce, gdy pewnego ranka, tuż przed świtem, tata cichaczem wyzionął ducha.”

„Marzymy o podróżach przez wszechświat, a czyż wszechświat nie jest w nas samych? Nie znamy głębin naszego ducha.”

„Każdego ranka o świcie ptaki krzyczą na całe gardło w przerażonej piekielnej wściekłości, aby ostrzec nas wszystkich o prawdzie, ale my niestety nie mówimy jak ptaki.”

„W ręce Twoje, Panie, polecam ducha mego.”

„Jeśli trzymasz się wielkich ludzi, sam też stajesz się wielki, chociaż wielcy ludzie są w istocie bardzo mali. Władza jest wszystkim, nie ma więc powodu byś pewnego dnia nie wziął jej w swoje ręce.”

„(…) seks i miłość są jak brat i sios­tra – od pewnego momentu się rozchodzą.”

„Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat i ludzka głupota. Co do tej pierwszej są jednak pewne wątpliwości.”

„Widzu! W ręce twoje polecam ducha mego! A to rzekłszy – skonał.”

„Dla Eve
Pewnego dnia to przeczytasz i zdziwisz się:
„Tato, po co te wszystkie ostrza?””

„On sam, siedzący o czwartej nad ranem ze szklaneczką whisky w ręce i martwym światem nie tylko dookoła, ale również w swojej głowie, tysiąc lat przed świtem i bez nadziei na jakąkolwiek kołysankę.”