„(…) dla mnie dobroczyńcy zwierząt są trochę jak jacyś chrześcijanie. Wszyscy tacy radośni i pełni dobrych intencji, aż po pewnym czasie człowieka korci, żeby pójść w świat i odrobinę sobie pogwałcić i poplądrować.”

„Wszyscy obawialiśmy się jej trochę, kiedy milczała, ale znów przekonywała śpiewnym, rozmarzonym głosem, że to ona lęka się odrobinę nas, więc dlatego milczy.”

„Dlaczego tak często zwierzę wychodzi z człowieka? Pewnie nie może z nim już dłużej wytrzymać.”

„(…) taki jest świat: dobrego człowieka upodli, a temu, co jest i tak zły, da powody, żeby nadal był zły.”

„(…) moi uprzejmi gospodarze, pełni dobrych intencji, nalegali na połączenie polowania z piknikiem, co zawsze skutkuje klęską polowania i zazwyczaj także klęską pikniku.”

„Miłość często przemienia człowieka w zwierzę, ale często i zwierzę w człowieka.”

„Nic nie wiesz o życiu i ludziach. Szczeniackie mędrkowanie… Lubisz się zgrywać, szarżujesz jak wszyscy młodzi ludzie. Uważasz, że świat jest podły, zły, obłudny. Wszyscy ludzie cię drażnią, nie możesz na nich patrzeć… A upłynie trochę czasu, przytyjesz w biodrach i będziesz taka sama jak wszyscy ci dorośli, na których nie możesz patrzeć. Będziesz taka sama – zadowolona, ustabilizowana. Zobaczysz.”

„Czy to ważne, że nigdy nie mam dobrych intencji? Moje piekło nie jest wybrukowane ani dobrymi, ani złymi intencjami. To po prostu moje piekło.”

„Paweł Zagumny miał dobre intencje… ale wszystko to na nic…”

„Uśmiech bywa aktem męstwa, smutek to słabość i postawa zbyt wygodna. Być radosnym i dobrym, kiedy świat jest smutny i zły, to mi dopiero odwaga.”