„Tylko upadły, najmilsi, może z upadłym się zmagać, boć trzeba w tej samej przepaści siedzieć, aby wojnę prowadzić, tylko więc anioł upadły upadłego anioła pokonać może, jakaż wielka to prawda, mili moi, jakaż to nauka subtelna, jaka pociecha dla dusz waszych strapionych, jakie światło na zagubionym waszym gościńcu…”

„Nosimy w sobie pierwiastki natury diabłów i aniołów. Nie zapominajmy, że diabły to upadłe anioły. Każdy z nas może być aniołem, ale jeżeli podejmie swoim życiu złą decyzję, może okazać się diabłem.”

„W gazecie napisali – oficjalnej – że sam upadł. Wziął i upadł. Nie wiem co prawda, jak może upaść coś, co dawno leżało…”

„To, co jest imponujące tu na ziemi… ma zawsze w sobie coś z upadłego anioła, który jest piękny, ale niespokojny, wielki w zamiarach i wysiłkach, lecz bez sukcesów, dumny i samotny.”

„Kiedy anioł jedzie motocyklem, to w przyczepie siedzi diabeł.”

„U boku każdej duszy stoi anioł.”

„Jaka właściwie jest różnica między anielskimi łzami, a aniołami z łez?”

„Anioł zamieszkujący wnętrze człowieka nigdy nie zdoła całkowicie pokonać demona, z którym dzieli ludzką duszę, a dzieje się tak nawet w społeczeństwach rozwiniętych, przekonanych, że zdołały się odeń uwolnić.”

„Czynu! Czynu! Czynu!
Gdzie, gdzie waszych marzeń czyny?
Patrzcie! Oto rozwarłem waszych dusz kurtyny.”

„Plecy bolą od siedzenia na krześle – bolą w tym miejscu, w którym na obrazach aniołom wyrastają skrzydła?…”