„Celem tedy niniejszego „Przewodnika” jest dać poznać bogactwa katolickiej literatury religijnej francuskiej i niemieckiej. Oprócz jednak spisu odpowiednich dzieł będzie on dawał też i pewien program, podług którego należałoby się zabrać do studjum nauki wiary i związanych z nią dziedzin.”

— Jacek Woroniecki

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 23.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

wiara , literatura , nauka , bogactwo , cel , przewodnik , program , dać , dzieło , francuski , zabrać , spis

Jacek Woroniecki Fotografia

Jacek Woroniecki 191

teolog polski, dominikanin 1878–1949

Podobne cytaty

„Oprócz tego nie należy zabierać się do dzieł mistycznych, nie poznawszy gruntownie nauki wiary; nie trzeba bowiem zapominać, że pierwszem źródłem życia duchowego są prawdy wiary, a dzieła mistyczne mają nam tylko pokazać, jak prawdy te należy w swem życiu duchownem stosować; jasną jest więcej rzeczą, że trzeba je najpierw gruntownie poznać.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 64.

„Francuska literatura katolicka jest nadzwyczaj bogata; wbrew bowiem temu, co się u nas o Francji myśli, katolicyzm francuski jest jeszcze bardzo żywotny i coraz bardziej rośnie na siłach. Na nieszczęście francuskie dzieła katolickie są u nas zupełnie nieznane; niech się najgorsza powieść francuska w Paryżu ukaże, nazajutrz będzie i u nas na wystawach księgarskich, najlepsze zaś dzieła katolickie i po kilkunastu latach nie są u nas znane!”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 22.

„W sferach katolickich musi się tedy coraz bardziej rozpowszechniać to przekonanie, że poznanie wiary jest ścisłym obowiązkiem sumienia i że dla spełnienia tego obowiązku trzeba módz niejedno poświęcenie zrobić; że nie trzeba żałować pieniędzy na książki katolickie, ani czasu na ich przestudjowanie, że jeżeli można tak wiele dla innych celów podróżować (a gdzież się podróżuje w wyższych klasach więcej, jak u nas), to można też pojechać zagranicę, i na jaki zjazd katolicki, na kursa wakacyjne, tak często teraz organizowane dla rozpowszechnienia nauki wiary, lub wreszcie na dobre rekolekcje, mające życie religijne pogłębić, zagrzać, a nieraz i naprostować.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 20.

„Trzeba tedy przede wszystkiem te zastępy ludzi dobrej woli, tak liczne w obozie katolickim, otrząsnąć z ich obojętności wobec nauki wiary, przypominając im przy każdej sposobności, że gruntowna znajomość prawd wiary jest ścisłym obowiązkiem każdego chrześcijanina, od którego pod żadnym pretekstem uchylać się nie wolno. Wykształcenie religijne każdego człowieka winno być na tym samym poziomie, co i wykształcenie, jakie w innych dziedzinach wiedzy posiada. Kto nie miał szczęścia otrzymać w szkole gruntownego wykształcenia religijnego, ten ściśle w sumieniu obowiązany jest lukę tę własną pracą wypełnić; kto takie wykształcenie w szkole średniej otrzymał, później jednak wyższym studjom się oddawał, powinien i swe wykształcenie religijne na wyższy poziomie postawić, przynajmniej już w dziedzinie tych zagadnień, które z jego specjalnemi studiami najwięcej mają styczności.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 18.

„Dla samego życia religijnego rozbudzenie zamiłowania do studjum mogłoby mieć pierwszorzędne znaczenie. Najpierw pogłębiłoby życie duchowe, nieraz tak słabo pulsujące w najzdolniejszych i najszlachetniejszych jednostkach; następnie uzdolniłoby o pracy katolickiej całe zastępy dotąd dla niej nie wyzyskane lub niedość wyzyskane; wreszcie pobudziłoby z czasem i do pióra tyle zdolnych jednostek, które nie zdają sobie sprawy, jak to łatwo przy systematycznej pracy samemu coś dorzucić do skarbnicy wiedzy ludzkiej, i leżąca dotąd odłogiem dziedzina naszej przeszłości chrześcijańskiej w Polsce, dziejów Kościoła, prac naszych wielkich świętych narodowych, odczekałoby się może nareszcie liczniejszych pracowników i badaczy. A ponadto dałoby ono tylu jednostkom to wielkie zadowolenie życia intelektualnego, które każde studjum daje, ale nade wszystko studjum rzeczy Bożych.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 28.

„Polityka narodu katolickiego musi być szczerze katolicka, to znaczy, że religia, jej rozwój i siła musi być uważana za cel, że nie można jej używać za środek do innych celów, nic wspólnego z nią nie mających.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Kościół, naród i państwo, 1927

„Brak wiary to wada, którą należy ukrywać, jeśli nie można się z nią uporać.”

Jonathan Swift (1667–1745) pisarz irlandzki

„Do przeszłości należą już czasy, kiedy jedyny cel nauk empirycznych upatrywano w przewidywaniu zjawisk.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Początek jest wszędzie. Nowa hipoteza pochodzenia Wszechświata (2002)
Źródło: s. 171, Rozdział 14: Na granicach metody

„Bogactwa nigdy nie dały cnoty, ale cnota nieraz dała bogactwa.”

Klementyna Hoffmanowa (1798–1845) polska pisarka, pionierka polskiej literatury dziecięcej

„Miej wiarę. Nie jestem religijna, ale za to uduchowiona. Wierzę, że wszyscy mamy jakiś konkretny cel do osiągnięcia. Sztuką jest go odnaleźć.”

Christina Aguilera (1980) amerykańska piosenkarka

Źródło: „Glamour”, nr 1/2008.

Pokrewne tematy