„Chrzęst szczęk pstrych krów wprządł w słuch
Szept: „Trwasz wśród warstw łgarstw? Tchórz!
Stwórz wpierw z przerw werw, w chwil skruch
Strzęp chwalb – nerw ścierw czymś strwóż!””

„Chwila, która trwa, może być najlepszą z twoich chwil.”

„Nikomu nie przekażesz wiedzy
twój tylko słuch jest i twój dotyk
na nowo musi każdy stworzyć
swą nieskończoność i początek”

„Bóg… kiedy skończył stwarzać psa, usiadł na chwilkę, by mu się przyjrzeć… żeby stwierdzić, że był doskonały, że nic mu nie brakowało i że nie można go było stworzyć lepiej.”

„Na śniegu krew, na bramach lód
Niezapomniany obraz dni, tu ginął tłum z nadzieją w sercu (…)
Czas pokrył bólu ślad, lecz pamięć w sercu głęboko będzie trwać! Głęboko będzie trwać! Do końca życia.
Wskrześ w sobie pamięć tamtych chwil, okrzyków echo, syren ryk, modlitwy szept i kule w piersiach!
Przed barykadą żywych ciał twój padał rozkaz, by oddać strzał
Spadł nowy śnieg lecz gorycz przetrwa.”

„Szept po całym świecie krąży,
Robotniku, czy słyszysz ten szept?
Rozbrzmiewa głos ministrów wojny.
Robotniku, czy słyszysz ten szept? (…)
To szept w dolarach, to szept w armatach,
To szept w pancernych płytach.
Szept w bunkrach, zasiekach i kazamatach.
Szept w moratoriach, w kredytach.
To szepce głos światowego faszyzmu:
Do walki, do walki z bolszewizmem!”

„Są przypadki, w których skrucha nic nie daje.”

„Skrucha wypływa z poznania prawdy.”

„Moje życie było czymś więcej niż bajką. Przeżyłam wiele trudnych chwil, ale niezależnie od trudności, które przeszłam, na końcu zawsze czekała na mnie nagroda.”

„Byłem, słuchem swojego pokolenia, tylko słuchem, bo głosu nikt mi nie udzielił.”