„A może jest tak, że mój dom jest tam, gdzie ja. No i potrzebuję coraz więcej walizek na wspomnienia.”

„Mój dom jest w mojej głowie, mój dom jest zawsze tam, gdzie ja.”

„Ja żyję w każdym irackim domu. Nie potrzebuję stałego adresu.”

„Mój dom jest tam, gdzie jest mój komputer.”

„To miejsce magiczne, miejsce mojego dzieciństwa. Mieszkaliśmy tam w domu mojego wspomnienia dziadka Janka (dom nie był jego własnością, tylko kopalni). Dom miał sześć pokoi i leżał w kolonii Bugaj. Pamiętam adres: Bugaj 219. Miał ogród obrośnięty orzechem laskowym i jarzębinami. Można było siadać i jeść, i kłaść się na gałęziach. I był staw. A dookoła wielkie na 80 km kw. lasy. W tych lasach w czasie wojny byli partyzanci. W Starachowicach mieszkała najpierw rodzina mojej mamy – Szydłowscy. Ojciec trafił tam w poszukiwaniu pracy. Był inżynierem budowlanym, a w Starachowicach była największa w Polsce fabryka broni. I powstawały różne kolonie, zjeżdżali się tam ludzie. Budowniczych brakowało. Tata został tam, kiedy poznał moją mamę.”

„A gdybym ja posadził plaster miodu przed moim domem, czy wyrośnie z niego ul?”

„Wyglądał jak wariat, cały czas wpatrywał się w tamtych trzech, a w dodatku skakał tak z walizką w ręku…”

„My country is my home. Ojczyzna
Jest moim domem. Mnie w udziele
Dom polski przypadł. To – ojczyzna
A inne kraje są hotele.”

„Śniło mi się kiedyś, że zsikałem się do walizki. Kiedy się obudziłem, był tam mocz!”

„Bagaż można opisać jako skrzyżowanie walizki z maniakalnym mordercą.”