„Gdym patrzył z prymasowskiego tronu gnieźnieńskiej stolicy, w pełni zrozumiałem powagę dostojeństwa wieków naszych dziejów. Gdym przyglądał się pomnikom prymasów Polski, klęcząc przed prochami św. Wojciecha, oddając cześć sercu pierwszego prymasa Warszawy, tam, Drogie Dzieci, zrozumiałem jak wspaniały w swej przeszłości jest nasz Naród. Nie jest on Narodem od wczoraj, choć jest dziwnie młodym ludem. Jak Chrystus – Ojciec przyszłego wieku, tak i Naród, gdy z Chrystusem, Ojcem przyszłych wieków – żyje. Dostojeństwo dziejów czuje się w Gnieźnie.”

Tematy

nie żyje , dzieci , ludzie , ojciec , wiek , przeszłość , dziecko , naród , serce , wspaniały , cześć , dziwne , wczoraj , proch , oddawać , przyglądanie , pomnik , nasi , powaga , stolica , pierwszy , pełnienie , tron , młode , prymas , warszawa , chrystus