„Ludzkość niekiedy ma to szczęście, że nikt jej nie zbawia.”

„Najtrwalsze takie szczęście, o którym nikt nie wie.”

„Odkrycie nowego dania większym jest szczęściem dla ludzkości niż odkrycie nowej gwiazdy.”

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie zostaje w kołysce na wieki.”

„Być może Pan powołał mnie na ten urząd nie dlatego, że mam odpowiednie predyspozycje, ani po to, bym rządził i wybawił Kościół od trapiących go dzisiaj trudności, lecz po to, żebym coś dla Kościoła wycierpiał i by stało się oczywiste, że to On – i nikt inny – prowadzi go i zbawia.”

„Szczęście dlatego tak trudno znaleźć, gdyż znajduje się tam, gdzie się go nikt nie spodziewa.”

„Kulawy, stary i chory powinien być chroniony prze społeczeństwo, bo jest obowiązkiem ludzkości, żeby nikt nie cierpiał.”

„Na rogu Cichej
Przedwczoraj w nocy
Jakiś przechodzień
Wzywał pomocy.
Ale – dodajmy –
Niekiedy bywa,
Że nikt pomocy
Tutaj nie wzywa.”

„Psy (…) w przeciwieństwie do ludzi wiedzą także, iż szczęście bywa równie zabójcze jak czerniak złośliwy. Wiedzą, że szczęście przyjmuje różne odcienie błękitu, jedne są śmiertelne, inne nie. Po odchorowaniu szczęścia potrzebny jest czas na rekonwalescencję – niekiedy całe życie.”

„Szczęście przez całe życie! Nikt by tego nie mógł znieść, to byłoby piekło na ziemi.”