„Nie jesteśmy myślącymi żabami, aparatami do obiektywizacji i rejestracji o zimnych wnętrznościach, musimy stale rodzić myśli z własnego bólu i zaopatrywać je, po matczynemu, we własną krew, własne serce, w żądzę, w namiętności, w cierpienie…”

„Mam okresy, w których nie mogę pisać – kiedy po prostu czuję się zacieśniony do własnego cierpienia czy do własnego bólu, czy własnej niezgody. Wtedy przestaję pisać. Ale kiedy znajduję jakąś ścieżkę do świata, to staram się iść tą ścieżką.”

„Jak każda kobieta, w której własny mężczyzna nie wzbudza namiętności odrzuciła myśl o jego atrakcyjności dla innych kobiet.”

„Ból to jeden z elementów życia. Akceptując go, można w cierpieniu znaleźć zadziwiającą satysfakcję. A co ważniejsze, intensywne przeżywanie własnego bólu ułatwia czerpanie przyjemności z bólu innych.”

„Cierpienie uczy nas o własnym istnieniu.”

„Pod prąd własnej krwi płynąć najtrudniej.”

„Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.”

„Sprawiedliwość nie jest najwyższej próby, jeśli wymierza ją własne cierpienie.”

„Tyrani wiążą człowieka i w jego własnym sercu.”

„Miłość nie ma serca, więc musi z człowieka wydrzeć jego własne…”