„Nasze pomyłki są konieczne i pożyteczne… Sprawiają przecież innym wiele radości.”

„Prawda jest imieniem, którym nazywamy nasze zmienne pomyłki.”

„Ahonen dał z siebie odrobinę radości… ale nie za wiele.”

„Piękna nasza Polska cała,
Piękna, żyzna i wspaniała,
Wiele krain, wiele ludów,
Wiele stolic, wiele cudów,
Lecz najmilsze i najzdrowsze
Przecież, człeku, jest Mazowsze.”

„Tak lubimy dawać innym rady, iż może się zdarzyć, że poradzimy im coś pożytecznego.”

„Tym, co kategorycznie opiera się uniwersalizacji jest raczej szczególna struktura narodowych stosunków wobec radości: „…dlaczego Inny pozostaje Innym? Na czym polega Sprawa naszej nienawiści do niego, naszej nienawiści do niego w samym jego istnieniu? Jest to nienawiść radości w Innym. Taka jest najogólniejsza formuła współczesnego rasizmu, którego jesteśmy dzisiaj świadkami: jest to nienawiść do określonego sposobu, w jaki Inny doznaje swej radości. (…) Zagadnienie tolerancji lub nietolerancji nie ma żadnego związku z przedmiotem nauki czy z prawami człowieka.””

„Weźmy od innych narodów to, co dla naszej krwi przedstawia pewną wartość, porywając, o ile to będzie konieczne, dzieci i wychowując je tu wśród nas.”

„Gdy nie wiemy, jak coś zrobić, w dalszą drogę prowadzą nas często nasze pomyłki. Nieoczekiwane staje się siłą uwalniającą. Stajemy się tym, czym jesteśmy i co się zdarza. Uczymy się pozwalać sprawom dziać się. Nie jesteśmy niczym innym niż idee, które nas znajdują.”

„Wiele osób traci małe radości w nadziei na wielkie szczęście.”

„Gdy już było pewne, że to mi przypadnie nagroda, krzyczałam z radości. Nie mogłam uwierzyć, że wygrałam! Przecież tylu innych aktorów gra w serialu i też kochają ich widzowie. Po prostu miałam więcej szczęścia.”