„I siedziała Uma, a ognie spalały
Skwaru słonecznego i żaru narodzin,
Aż wraz z końcem lata wody ją oblały.
Para uszła z ciała jak z ziemi uchodzi.

Chwilę się wahając, krople uderzyły
Rzęsy jej, po czym dolną wargę skropiły,
O drabinę talii się potknęły
I spokojnie na pępku spoczęły.”

Tematy

narodziny , drabina , ogień , dolny , para , siedzenie , uderzenie , warga , spokojna , żar , potknięcie , rzęsa , pępek , za chwilę