„Głupotą sięgamy samego nieba.”

„Jestem perfekcjonistą i tego samego oczekuję od innych. Nie toleruję głupoty.”

„Tam, gdzie jokell sięga nieba, okolica przestaje należeć do ziemi, a ziemia staje się częścią nieba; tam nie ma trosk, a więc i radość jest niepotrzebna; tam panuje wyłącznie piękno, wolne od wszelkich pragnień.”

„Kiedy szczęście stoi przed nami, wydaje się tak wielkie, że sięga stropu nieba. Ażeby przejść przez nasz próg, robi się tak małe, że często już go nie dostrzegamy.”

„Trafiłam do nieba – w samym środku piekła.”

„Wszyscy żyjemy pod tym samym niebem, ale nie wszyscy mamy ten sam horyzont.”

„Gdy nienawiść ludzka nie grozi żadnym ryzykiem, ich głupota szybko da się przekonać. Motywy same przychodzą.”

„Metafora sięga nieba. A może odwrotnie?
Morze pełne znaczeń lub puste aż do rdzenia?
I sytuacja jak morze – kawalerka z widokiem na
morze, dryf pustych obrazów, obrazów błękitnych
jak sypialnia odwiedzana o świcie przez
księżyc, szum fal, pokratkowane pustostany nieba.”

„Na głupotę nie zawsze pomaga mądrość. Na głupotę często pomaga głupota.”

„Naprawdę myślałem, że zobaczyłem całe niebo przede mną, i samego Wielkiego Boga.”