„A dusza wcale nie na ramieniu
choć brzmi to ładnie
to nie sokół – uchowaj Boże! –
ani kot czarownicy
siedzi na plecach
na barana
nie przestała się lękać
że zza węgła wyskoczy
banda z sąsiedniego podwórka
źrenice ogromne jakby ciągle za mało światła”

—  Irena Wyczółkowska

Źródło: Autoportret z duszą na ramieniu

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
bóg , dusza , kot , siedzenie , ramię , mało , ogromny , źrenica , banda , węgieł , sokół , czarownica , brzmienie , baran , światła
Irena Wyczółkowska Fotografia
Irena Wyczółkowska 3
1941–2015

Podobne cytaty

Faustyna Kowalska Fotografia

„Miłość wypędza z duszy bojaźń. Odkąd umiłowałam Boga całą istotą swoją, całą mocą swego serca, od tej chwili ustąpiła bojaźń, i chociażby mi nie wiem jak mówiono o Jego sprawiedliwości, to nie lękam się Go wcale, bo poznałam Go dobrze: Bóg jest Miłość, a Duch Jego – spokój. I widzę teraz, że czyny moje, które wypłynęły z miłości, doskonalsze są niż czyny, które spełniam z bojaźni. Zaufałam Bogu i nie lękam się niczego, zdana jestem na Jego świętą wolę; niech czyni ze mną, co chce, a ja Go i tak kochać będę.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: 589, s. 205.

Faustyna Kowalska Fotografia

„O, jak słodko jest trudzić się dla Boga i dusz. Nie chcę spoczynku w boju, ale walczyć będę do ostatniego tchu życia o chwałę Króla i Pana swego. Nie złożę miecza, aż mnie wezwie przed tron swój; nie lękam się ciosów, bo tarczą moją jest Bóg. Lękać się powinien nas wróg, a nie my wroga.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: 450, s. 167.

Andrzej Nowak (gitarzysta) Fotografia

„Za dużo, za mało, za dużo, za mało.
Ciągle, ciągle, ciągle mi to w głowie grało.”

Andrzej Nowak (gitarzysta) (1959) polski gitarzysta

Cytaty z utworów grupy Złe Psy, Forever
Źródło: utwór Motocykl

Ewa Klajman-Gomolińska Fotografia

„Dostałam bon rabatowy na moją duszę
(…)
Dopóki nie odkryłam że to chwyt marketingowy
Zlot czarownic polujących na moje przyszłe bliżej nieba
(…)
Wracając do tych czarownic ja nigdy nie wiem kiedy pani pisze na jawieŚni improwizuje ironizuje jakby podmiot wierszy nie umiał mówić zwyczajnie.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Milczenia z Bogiem
Źródło: Seans u psychologa klinicznego po próbie samobójczej

Anna Kamieńska Fotografia

„Lecz ja ciągle dźwigam to drugie ramię
ramię nieskończone
i wiem że co jest lekkie jest brzemieniem
a co ma być otarte jest łzą
większą od planety”

Anna Kamieńska (1920–1986)

Tom Rękopis znaleziony we śnie. Wiersze z lat 1973–1975
Źródło: s. 77

Bohumil Hrabal Fotografia

„Kiedy w niedzielę przyszliśmy z Vladimirem a mszę, było tak, jak przepowiedział Vladimir. W czasie sumy kot siedział obok dzwonka i patrzył na ołtarz w taki sposób, że kiedy obejrzeliśmy się w pierwszej ławce za siebie, zobaczyliśmy, że a żadnej ludzkiej twarzy nie było widać tyle pobożności i tyle mądrości, co u tego kota, tak, że Vladimir szepnął do mnie, że ten kot, wpatrujący się z miłością w odprawiającego mszę proboszcza, rykoszetem nawiązuje łączność z samym Bogiem, a znowu Bóg za pośrednictwem proboszcza jest w ścisłym kontakcie z kotem, tak więc w wyjątkowych wypadkach koty wysuwają się przed ludzi małej wiary i w niebie musi być mnóstwo kotów.”

Bohumil Hrabal (1914–1997) czeski pisarz
Ken Follett Fotografia

„Pokładać w Bogu ufność nie znaczy wcale siedzieć i nic nie robić. Ufność to wiara w powodzenie własnych czynów.”

Ken Follett (1949) pisarz brytyjski

Filary ziemi (1989)

Tomasz Lis Fotografia

„Baran polityk plecie bzdury, a baran dziennikarz je łyka, bo tak jest najprościej.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

Źródło: debata „Dlaczego głupiejemy?”, Uniwersytet Otwarty Uniwersytetu Warszawskiego, 25 marca 2010 http://www.uo.uw.edu.pl/debata/dlaczego_glupiejemy

„Dzisiaj coraz częściej ciało, skazane na cierpienie, umiera wcześniej niż dusza. Łączymy się z Bogiem nie w blasku światła, lecz w bólu i gniewie.”

Giulio Leoni (1951)

Krucjata ciemności

Bernardyna Maria Jabłońska Fotografia

„Piękność Boża, piękność błyska mi w duszy i rani, i porywa, i męczy, a tu: ani ująć, ani objąć, ani zobaczyć nie można, takie te Boże reflektory ukryte, a ciskające rozmaite światła. Ta piękność niepojęta Boga, to głód straszliwy, to puszcza bezludna.”

Bernardyna Maria Jabłońska (1878–1940) zakonnica polska, błogosławiona Kościoła katolickiego

fragment zapisków z rekolekcji 1 stycznia 1933.
Wariant: Piękność Boża, piękność błyska mi w duszy i rani, i porywa, i męczy, a tu: ani ująć, ani objąć, ani zobaczyć nie można, takie te Boże reflektory ukryte, a ciskające rozmaite światła. Ta piękność niepojęta Boga, to głód straszliwy, to puszcza bezludna. [fragment zapisków z rekolekcji 1 stycznia 1933. ]
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Władysław Kluz, Polscy święci. Służebnica Boża Bernardyna Jabłońska, t. 11, op. cit., s. 241.

Pokrewne tematy