„Nabrałem smaku do republiki
Odkąd poznałem tylu królów.”

„Żeby tworzyć prawdziwą sztukę, trzeba poznać smak cierpienia.”

„Nie ma nic wspanialszego niż znaleźć w życiu sens, poznać smak odpowiedzialności.”

„Można bodaj z całą słusznością powiedzieć, że nigdzie nie ma tylu co u nas nieinteligentnych intelektualistów i tylu estetów bez smaku.”

„O ile Historia (ludzkości) ma na tyle złego smaku, żeby się powtarzać, o tyle historia sztuki nie znosi powtórzeń.”

„Smaku, smaku wzniosły, który zmieniasz, przesuwasz, budujesz, wywracasz, opróżniasz skrzynie ojców, pozostawiasz córki bez posagów, synów bez wykształcenia, czynisz tyle pięknych rzeczy i sprawiasz tyle wielkich cierpień (…); to ty gubisz narody.”

„Ani obowiązkiem ani możnością jest krytyki, ażeby genialnych i oryginalnych poetów tworzyła, jej rzeczą jest tylko dać ich poznać i uczuć publiczności, ze względem na smak, to jest na czystą prawdę i zgodę rozumu z czuciem.”

„W moim kraju brałem na swoje barki niemal każdy obowiązek. Poznałem smak niemal każdego tytułu. Piastowałem niemalże każde stanowisko. Dziś pragnę tylko jednego: dźwigać ciężar czynienia pokoju.”

„(…) ćwiczenie smaku (…) jest w istocie jednym z najlepszych sposobów doskonalenia umysłu (…). Niewiele jest wartościowych dyspozycji niezależnych od doskonalenia smaku. Wykształcony smak wzmaga wrażliwość na wszelkie czułe i ludzkie uczucia.”

„Mistrz dobrego smaku.”