„Zgodne zamieszkanie ludności? Pod jednym piachem…”

„Kiedy się szumem, tłumem, gwarem
Ludzkie skupiska ustokrotnią
Najdroższym na świecie towarem
Będzie samotność
Tęsknotą ciszy uciekamy
W bezludność wyspy, słońce południa
Lecz kiedy na niej zamieszkamy
Wyspa przestaje być bezludna
Przybędzie z nami trud i strach
Niewola dnia, historii schemat
Jak pięknie wiatr układa piach
Tam gdzie nas nie ma”

„Nie chowaj głowy w piach, po czym cię będzie życie głaskać?”

„Gdy sypią ci piach w oczy, pamiętaj, że wiatry bywają zmienne.”

„Ja cię stresuję, kurwa?! Uczysz się tego piąty rok w szkole i na kursach, i wszystko to jak krew w piach!”

„Przestań się bać, nie chowaj głowy w piach! Żyj, bo życie to najlepsze, co mogłeś dostać.”

„Powinno być utworzone niepodległe państwo polskie, które winno obejmować ziemie zamieszkałe przez ludność bezspornie polską, mieć zapewniony wolny i bezpieczny dostęp do morza; jego niezawisłość polityczna, gospodarcza oraz całość terytorialna winna być zagwarantowana układem międzynarodowym.”

„W tym zakresie, cokolwiek bym nie zrobił, będzie źle. Bo jeżeli zamieszkam w Toruniu, będzie problem z Bydgoszczem. Jeżeli zamieszkam w Bydgoszczu, to kogoś obrażę w Toruniu.”

„A za to twój poprzedni gach
nawet benzynę chlał, aż strach!
Już lepiej kupić parę flach
niż pchać się w piach!”

„Jednakże bardzo starą metrykę źródłową (z XIII wieku) posiada nazwa, przechowana zarówno w wersji topograficznej: Kaszuby (Cassubia), jak i plemiennej: Kaszubi (Kaszëbji), Kaszubici (Kaszëbjôcë), dzisiaj odnosząca się do ludności zamieszkałej w pasie nadmorskim między Gdańskiem, Łebą i Bałtykiem a Borami Tucholskimi.”