„Każdemu, nawet kto nie uczył się w seminarium, wiadomo, że jeśli człowieka wygłodniałego albo ogarniętego żądzą picia od razu nakarmić do syta albo zupełnie spić – źle skończy taki człowiek: wytrzeszczy oczy i, złapawszy się chudymi rękami za rozdmuchany brzuch, cicho odejdzie do owego świata, gdzie nie ma ani głodnych, ani sytych.”

„Cicho bądź. Zostaw to na seminarium „Krytyki Politycznej.””

„Lepiej widać, kiedy się mruży oczy, niż kiedy się je wytrzeszcza. Sęk w tym, że łatwiej je wytrzeszczać, niż mrużyć.”

„To jest ten margines, gdy noc się już prawie skończyła, a dzień jeszcze nie zaczął, w którym wydarzyć się może coś zupełnie nieoczekiwanego, ponieważ o ile wiadomo z grubsza, czego spodziewać się po dniu albo po nocy, to nie bardzo wiadomo, czego można oczekiwać od takiego ni to, ni śmo.”

„Hazardziści grają w taki sam sposób jak kochankowie się kochają a opoje piją: na umór, powodowani koniecznością, pod wpływem nieodpartej żądzy.”

„Nastały ciężkie czasy – trudno nakarmić dzieci,
skąd mam wziąć pieniądze? Nic nie zarobię,
znowu wrócę głodna. Nikt nie kupuje wody.
Wodę Borjomi piją w Białym Domu i na Kremlu;
butelki kołyszą się w wózku, święte kontury
ożyły, błogosławią niesmaczną wodę z Lourdes.”

„Wskoczyłem do wody i wiedziałem, że to jest to. Jak nie ma takiego uczucia, to od razu wiadomo, że nie będzie lekko.”

„Miłość jest jak sake: picie, noc radości, ale rano zimno, boli głowa i brzuch.”

„Z samotnością w sercu, z pragnieniem w głodnych oczach, z rezygnacją w dłoniach. Kocham.”

„Mnie strasznie drażniła POWAŻNOSĆ… przepraszam, WAŻNOSĆ… Bo każdy kto jest ważny jest głupi – ja to tak nazywam po prostu, no może tak od razu wprost… Bo człowiek poważny to wymaga szacunku i takiego trzeba szanować… Poważnego człowieka… Natomiast jak jest ktoś ważny – to mnie od razu… mnie od razu to – w ogóle ja bym takiego grał natychmiast ważnego… A tutaj właśnie mam… a tutaj mam szansę być takim… jakby to powiedzieć… no, który to burzy…”