„Taki jest mój pogląd na świat – rzekł kwadrat do rozgwiazdy.”

„Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych zastanawiałem się nad tym, jak to się dzieje, że do mediów trafiają niemal wyłącznie dziennikarze głosujący na partię demokratyczną. Jest oczywiste, że taki mają pogląd na świat i taki światu przekazują. Jak się to dzieje, że nie trafiają tam ludzie o innych poglądach, bo równowagi jaka jest w społeczeństwie – mniej więcej równo podzielonym na demokratów i republikanów – w mediach nie ma.”

„Moment, w którym człowiek zaczyna mieć stałe, twarde poglądy, to śmierć danego człowieka. Człowiek z poglądami jest nieciekawy. Człowiek z poglądami mówi w kółko to samo. Człowiek z poglądami żąda od innych, by wyznawali jego poglądy. Człowiek z poglądami chce, by świat był taki, jaki on sobie w głowie zaprojektował. Albo jaki jemu w głowie zaprojektowali. A ja nie mam najmniejszej ochoty nikogo zmieniać. Nie chcę zmieniać ani lewaka, ani prawaka.”

„Marzenia rewolucjonizują świat, poglądy – hamują jego rozwój.”

„W każdym języku (…) tkwi charakterystyczny pogląd na świat.”

„Była między nimi od początku nieprzystawalność liryczna. Na tyle silna, że między słowami stało się między światami. Na ekranie pokazali symbiotyczny układ, którym otworzyli się na świat. Świat był hermetyczny jednak dla nich i nie skorzystał z ich obecności. Nie zmienili więc siebie, lecz melodia ich rozdźwięków pasowała do rozgwiazdy dysonansu zbiorowego filmu. Ciąg dalszy nie nastąpi. Rachityczna niemoc. Odarcie z wrażliwości pełnej.”

„W moim państwie każdy może żyć według własnych poglądów (dosł. dostąpić wiecznego życia zgodnie z własnymi poglądami).”

„Nie określiłabym moich poglądów w żadnym wypadku jako radykalnie lewicowych. Moje poglądy są zwyczajnie lewicowe. Natomiast ci, którzy określają swoje poglądy mianem lewicowych, często są przedstawicielami, jak się okazuje, prawicy – mam na myśli chociażby poglądy pana Borowskiego, czy poglądy pana Cimoszewicza.”

„Na co będą potrzebne – pytało pacholę —
Trójkąty, czworoboki, koła, parabole?
Że potrzebne – rzekł mędrzec – musisz teraz wierzyć;
Na co potrzebne? zgadniesz, gdy zaczniesz świat mierzyć.”

„N. rozwinął przede mną swoje poglądy na rząd i na społeczeństwo, swoje zapatrywania na ludzi i świat, nader smutne i bolesne; zauważyłem na to, że musi być nieszczęśliwy. Odpowiedział, że w istocie cierpiał dość długo, ale że obecnie te pojęcia nie przerażają go już. Podobny jestem – rzekł – do owych Spartan, którym dawano za łóżko ciernie, z tym, że kolce wolno im było kruszyć jedynie własnym ciałem; po tej operacji łóżko zdawało się im wcale wygodne.”