„Nieprawdą jest, że ludzie zdrowi, silni, z natury nie ułomni, umierają z cierpień moralnych.”

„Rzeczy boskie ukazują się nam nie inaczej, jak pod symbolami, zastosowanymi do naszej ułomnej natury.”

„Nieprawdą jest, że cierpienie uszlachetnia charakter, szczęście czyni do czasami, natomiast cierpienie najczęściej wywołuje w ludziach małostkowość i mściwość.”

„Może to trochę górnolotne, ale chciałbym, żeby na świecie nie było cierpienia, ludzie nie umierali z głodu czy w wyniku konfliktów militarnych.”

„Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.”

„Dawni ludzie nie potrzebowali sportu: byli zdrowi i silni z natury. Dziś sport zabija wszystko, zastępuje nawet sztukę, która upada coraz bardziej. Ja sam bardzo lubię narty, ale nie znoszę, jak z was, sportsmanów, robi się największe chwały narodów i kiedy wasze idiotyczne rekordy zajmują tyle miejsca w gazetach, gdzie tego miejsca nie ma na poważną artystyczną krytykę – bo ta, która jest, to są bzdury – i na polemikę w kwestiach sztuki.”

„Życie jest cierpieniem – odrzekł sentencjonalnie – Urodzić się to znaczy cierpieć. Starzeć się znaczy cierpieć. Stracić miłość to też oznacza cierpienie. Umieranie to cierpienie…”

„Natura jest zawsze zbyt silna dla zasad.”

„Co dzień umierał po trochu, lecz jakże pragnął zatrzymać swoje cierpienie. Człowiek żyje dopóty, dopóki cierpi.”

„Jakże silna jest miłość po przejściu ogniowego chrztu cierpienia.”