„Ale naprawdę tym, czego duch świata od nas oczekuje, nie jest wcale sprawiedliwość, ale życzliwość dla bliźnich, przyjaźń i miłosierdzie, a więc takie jakości, których ze sprawiedliwości niepodobna wyprowadzić.”

„Miłosierdzie zaczynamy od nas samych, sprawiedliwość – od innych.”

„Co byłoby z człowiekiem, gdyby nie miał do czynienia z Bożym Miłosierdziem, ale tylko z Bożą Sprawiedliwością.”

„Nawet i surowe kary, jakimi sprawiedliwość Boża chłoszcze grzeszników, to mają na celu, aby weszli oni w siebie i zwrócili się do Boga, tak iż nawet sprawiedliwość Boża służy ich miłosierdziu.”

„Sprawiedliwość nie oznacza, że wszyscy dostają to samo – odparł tato.
– Sprawiedliwość oznacza, że wszyscy dostają to, czego potrzebują.”

„Wszystkie uczucia ludzkie – miłość, przyjaźń, zazdrość, życzliwość, miłosierdzie, żądza sławy, uczciwość – odeszły od nas wraz z tym mięsem, którego pozbawieni byliśmy przez okres długotrwałego głodowania.”

„Wszystkie wspaniałe rzeczy są proste i mogą być wyrażone pojedynczym słowem: wolność, sprawiedliwość, honor, obowiązek, miłosierdzie, nadzieja.”

„A przecież Sprawiedliwość wciąż umiera, każdego dnia. W tej chwili, gdy do was mówię, daleko i blisko, niemal na progach naszych domów, ktoś ją nieustannie zabija. Za każdym razem, gdy umiera, jest tak, jakby jej nigdy nie było dla tych, którzy w nią wierzyli. Dla tych, którzy oczekiwali tego, czego wszyscy mamy prawo oczekiwać – sprawiedliwości, po prostu sprawiedliwości. Nie tej, która przywdziewa teatralne togi i konfunduje nas kwiecistą, pustą, prawniczą retoryką. Nie tej, która przyzwala, by zawiązano jej oczy, by nie widzieć jak manipuluje się szalami jej wagi. I nie tej także, której miecz zawsze tnie bardziej w jedną stronę niż w drugą.”

„Jego zdaniem, sprawiedliwość ludzka jest niczym, a wszystkim jest sprawiedliwość Boga. Zauważyłem, że to sprawiedliwość ludzka skazała mnie na śmierć.”

„Niech sprawiedliwość będzie sprawiedliwością, a prawo prawem (…) Sprawiedliwość jest wobec prawa nadrzędna, wrogiem tej zasady jest głupota.”