„Czyż absolutna miłość nie jest trochę samobójcza?”

„Wolność absolutna i miłość absolutna – oto nasz cel; wyzwolenie ludzkości i całego świata – to nasze przeznaczenie.”

„Ale czyż miłość to nie jest właśnie: dwoje zwierząt, które się pożądają do utraty zmysłów?”

„Trochę ognia, trochę lodu czyni miłość trwałą.”

„Bo czyż miłość nie jest zawsze idealizacją pożądania zmysłowego, przesadą, maską próżności i pychy?”

„Czyż nasza miłość mogłaby istnieć bez ofiary, bez rezygnacji z pragnienia posiadania wszystkiego?”

„Trochę chmur, trochę słońca,
Coś z początku, coś z końca,
Trochę pieprzu, ciut mięty,
Część dróg prostych, część krętych,
Ciut poezji, ciut prozy,
Trochę plew, trochę ziarna -
Taka miłość, taka miłość
W sam raz, idealna.”

„Miłość jest jak popiół zmieszany z miodem – trzeba by dodać temu trochę świętości.”

„Czyż miłość nie sprowadza się w gruncie rzeczy do wielkiego uznania? Pragnę poznać, co masz mi do powiedzenia; wszystko, co powiesz, obchodzi mnie. Wierzę, że tak jest.”

„Czyż każda miłość nie wyraża się w ten sposób, że rozsiewa ziarna rozkwitu i zniszczenia wraz z pierwszymi słowami, pierwszym oddechem, pierwszą myślą?”