„Polska kinematografia powstała tak naprawdę po 1945 roku, w najbardziej niesprzyjających warunkach ograniczeń nie tylko cenzuralnych, lecz także technicznych. Przedwojenne studia filmowe spłonęły. Nasze najważniejsze filmy robiliśmy w studiach filmowych w Łodzi, które zostały przebudowane z sali sportowej. Wszyscy wiedzieliśmy jedno, że kino przedwojenne to jest nasz największy wróg. Nie widzieliśmy w nim dla siebie żadnych sojuszników ani wśród aktorów, ani reżyserów. Ja zresztą nigdy nie pracowałem z aktorami, którzy grali przed wojną. Chcieliśmy zrobić coś swojego i tak powstały filmy Munka, Kawalerowicza, Hasa. Poza tym polskie kino budziło zainteresowanie. To były fantastyczne czasy. Wszyscy zaczynaliśmy i wierzyliśmy, że kino może być też polską sztuką.”

— Andrzej Wajda

Źródło: Kinga Mieszaniec, Kino idzie za opowieścią, „Alma Mater” nr 91, kwiecień 2007, s. 63.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

wojna , studia , aktor , zainteresowanie , robić , grać , pracujący , zostać , budzić , ograniczenie , warunki , reżyser , nasi , sojusznik , zrobienie , kino , najważniejsze , wróg , widzenie , powstać

Andrzej Wajda 27

polski reżyser filmowy 1926–2016

Podobne cytaty

„Od kiedy pamiętam, byłem zagorzałym kinomanem, nawet pieniądze, które dostawałem od rodziców na śniadanie, wydawałem na kino. Ujmowały mnie te obrazki, ale nie widziałem siebie jako reżysera, nie mogłem o tym marzyć. Aczkolwiek jeszcze w przedwojennych czasach gimnazjalnych dowiedziałem się, że w Berlinie jest szkoła filmowa. Zacząłem się o nią dowiadywać, ale od kogoś mieszkającego w Berlinie usłyszałem, że nie przyjmują żadnych cudzoziemców, zwłaszcza z Polski. Do szkoły dostałem się dopiero po wojnie. W prasie zamieszczono informację, że otwiera się szkołę filmową w Łodzi. Byłem wówczas na studiach polonistycznych we Wrocławiu, ale zgłosiłem się.”

Stanisław Lenartowicz (1921–2010) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: wywiad Adama Wyżyńskiego, „Kino”, nr 7–8/2006

„Jest bardzo wielu zdolnych i to nie jest problem naszej kinematografii. Istotne są dwie rzeczy. Po pierwsze nasze kino – Polskiej Szkoły Filmowej – wspierała literatura. Robiliśmy filmy na ten sam temat, czy na podstawie tych samych utworów literackich. Dzisiaj to się trochę rozmija. Z drugiej strony kinematografia przestała być kinematografią zawodową, a stała się obszarem natchnionych, zdolnych młodych twórców, którym z kolei za mało pomagają ci, którzy naprawdę potrafią robić filmy.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=40317

„We Włoszech szkoły filmowe nigdy nie miały dużego znaczenia. Kiedy zaczynałem robić filmy, a miało to miejsce w latach sześćdziesiątych, najbardziej liczyła się kwestia tego, żeby był czysto włoski. Do spełnienia tego postulatu wystarczyło, aby po szkole filmowej byli zarówno aktorzy, jak i technicy. W przypadku reżysera nie miało to żadnego znaczenia.”

Pupi Avati (1938)

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57636

„Polskie kino znajduje się ciągle w sytuacji przejściowej. Muszą okrzepnąć nasze instytucje filmowe, a także reżyserzy muszą bez kompleksów spojrzeć na kino polskie jako część kina światowego. Myślę, że to jest punkt wyjścia, że twórcy filmowi muszą starać się kierować filmy nie tylko do Polaków. Jest to rodzaj takiego balastu, który muszą zrzucić.”

Paweł Edelman (1958) polski operator filmowy

Źródło: Czat, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41982

„Polska szkoła filmowa to wojenny temat i neorealistyczna forma. Fascynowaliśmy się włoskim neorealizmem. To było coś nowego: zdjęcia plenerowe, przy naturalnym oświetleniu. Nie znosiliśmy filmów przedwojennych, kręconych w atelier, jak Pani minister tańczy czy Dodek na froncie. Nigdy wcześniej kino w obrębie kultury narodowej nie było tak ważne. Nosiło na sobie ciężar utrzymania tożsamości narodowej.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: „Magazyn Filmowy SFP”, 2/2007

„Robiąc komedię o środowisku filmowym, wystarczy skupić się na przedstawicielach czterech profesji: scenarzysta, producent, reżyser i aktorzy. Szczególnie widowiskowe tarcia mają miejsce w trójkącie producent-reżyser-aktorzy (…).”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13271

„Wydaje mi się, że jestem tajskim filmowcem, tak naprawdę kręcę filmy o życiu mieszkańców Tajlandii. Zastanawiam się jednak, czy decydenci naszego przemysłu filmowego zgadzają się z tym. W moją stronę cały czas kierowane są oskarżenia, że zamiast tworzyć tajskie filmy kręcę dla obcokrajowców, na potrzeby festiwali filmowych takich jak Cannes.”

Pen-Ek Ratanaruang (1962) reżyser i scenarzysta tajski

Źródło: Darek Kuźma, Nie jestem wielkim miłośnikiem kina. Rozmowa z Pen-Ekiem Ratanaruangiem, stopklatka.pl, 24 października 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59816

„Krytykiem filmowym byłem zamiast. Wiedziałem już w szkole średniej, że kiedyś będę próbował robić filmy. Rozumiałem wtedy reżyserię (…) jako rodzaj powołania. Był to rezultat wychowania na filmach szkoły polskiej.”

Wiesław Saniewski (1948)

Źródło: „Film” nr 51, 1988

„Na pewno wzorem relacji reżyser-operator obrazu powinna być współpraca oparta na możliwościach technicznych, które daje przemysł filmowy.”

Chris Menges (1940) brytyjski operator filmowy

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12056

„Często mnie pytają młodzi ludzie, jak to się dzieje, że człowiek staje się reżyserem filmowym i co to jest? Ja odpowiadam: reżyser filmowy to jest ktoś, kto musi okłamać absolutnie wszystkich dookoła prócz samego siebie. Jak zacznie siebie okłamywać, to jest koniec.”

Andrzej Żuławski (1940–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: artykuł Zdzisława Pietrasika, „Polityka” nr 3, 2008

Tematy

Andrzej Wajda 27

Podobne cytaty

Pokrewne tematy