„Matematycy są jak zakochani. Podaruj takiemu najskromniejszą przesłankę, a uczepi się jej i wyprowadzi z tego wnioski, które będziesz musiał zaakceptować.”

„Czy człowiek ma siłę zakochać się lub nie zakochać? A kiedy jest zakochany, czy może postępować tak, jakby nim nie był?”

„A czy pan sobie wyobraża, że ten Kaczmarek, minister, jest na tyle, za przeproszeniem idiota, że zakochał się w Samoobronie, w Lepperze i on coś takiego będzie gadał? No po co mu to szczęście?”

„Kiedy byłem młody, zdarzyło mi się raz zakochać. Teraz jestem już zbyt związany z Biurem.”

„Jeśli sądzicie, że trudno rozmawiać o pieniądzach, kiedy jesteście w sobie zakochani, spróbujcie porozmawiać o nich później, kiedy będziecie niepocieszeni i rozgniewani, a wasza miłość zdąży wygasnąć.”

„Marzę, by znaleźć odpowiednią kobietę i w końcu się zakochać. Ale nie wiem czy byłbym dobrym partnerem.”

„Byliśmy z mężem nieprzytomni z zakochania i bycia razem, więc nie mogliśmy razem grać. Tak się denerwowaliśmy za siebie, że jemu trzęsły się ręce, a mnie głos drżał jak u kozy…”

„Rozpaczliwie zakochani wymyślamy sobie postaci naszych partnerów, żądając od nich, by byli tacy, jacy nam są potrzebni, a potem załamujemy się, kiedy nie chcą odgrywać roli, jaką im przydzieliliśmy.”

„Tragedia: zakochać się w twarzy, a ożenić z całą dziewczyną.”

„Dziennikarz: Byłeś już zakochany?
Zbigniew Bartman: Nie. Tak na poważnie jeszcze się nie zakochałem. Nie spotkałem w życiu osoby, która byłaby warta mojego uczucia, dla której mógłbym się poświęcić.”